اثرشناخت درمانی گروهی با رویکرد عقلانی – هیجانی – رفتاری الیس بر روی بازخوردهای ضد اجتماعی و افکار خودکار منفی در میان زنان بزهکار

هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر شناخت درمانی گروهی با رویکرد عقلانی – هیجانی – رفتاری الیس در کاهش بازخوردهای ضد اجتماعی و افکار خودکار منفی در میان زنان بزهکار 45-18 سال زندان رجایی شهر در سال 1388 انجام شد. روش: مطالعه از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود.جامعه آماری کلیه زنان 45-18 ساله زندان رجایی شهر بود که از بین ایشان به طور تصادفی سیستماتیک تعداد 30 نفر از زنان که سن 45-18 سال داشته و حداقل مدت 6 ماه اخیر در زندان حضور داشتند و در پرسشنامه کنترل افکار نمره در حد برش داشتند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر کدام 15 نفر قرار داده شد.سپس داده های پیش آزمون به وسیله دو پرسشنامه 16 عاملی کتل که توسط دادستان و کنترل افکار که توسط فتی و همکارانش درایران هنجاریابی شد، در هر دوگروه آزمایش و کنترل جمع آوری شد، و برای گروه آزمایش 15 جلسه مداخله شناخت درمانی گروهی در گروه های 15 نفره هر هفته یکبار و هر جلسه دو ساعت برگزار شد. و در نهایت مجددا هر دو پرسشنامه برای هر دو گروه اجرا شد، در واقع فاصله پیش آزمون و پس آزمون از هم حدود 4 ماه بود. تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس عاملی درمحیط نرم افزاری spssانجام شد. یافته ها: تحلیل داده ها در مقایسه دو گروه آزمایش وکنترل در مقیاس افکار خودکار و منفی نشان داد اگر چه میانگین نمرات افکار خودکار منفی در گروه آزمایش پس از مداخله کاهش یافته است اماازنظرآماری تفاوت معنی دار نداشتند.در آزمون کتل دربرخی ازعوامل مانندعاملg(خلق استوار-خلق نارس ووابسته )عاملi(حساسیت هیجانی –زمختی رشدیافتگی)مشاوره درمانی تاثیرگذاربوده ونمرات آزمودنی هادرگروه آزمایش ازلحاظ آماری تغییرات معنی داری داشته است که درسطح اطمینان 95/0معنادار بوده است، اما در سایر عوامل تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج:مداخله گروهی در بهبود بازخورد های ضد اجتماعی از قبیل کاهش خلق نارسو ناپخته، حساسیت هیجانی، موثر است.