بررسی محتوایی اسلوب رثا در اشعار کمیت،دعبل ومحتشم کاشانی

شعر دارای اغراض مختلفی است و یکی از این اغراض رثا می باشد .رثا در واقع گریستن بر مردگان و مدح و ثنای آنان است و در برابر مدح که ستایش زندگان است قرار می گیرد. اظهار تألم و اندوه را در زبان شعری در ماتم عزیزان مرثیه می گویند و این مرثیه ها انواع مختلفی دارند. مرثیه ی مذهبی از زیر شاخه های رثا است. کمیت اسدی، دعبل خزاعی و محتشم کاشانی از شاعران شیعه هستند که مرثیه های زیبایی در رثای ائمه(ع) بخصوص امام حسین(ع) دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی محتوایی اسلوب رثا و مقایسه نقاط قوت وضعف در اشعار این سه شاعر است. در این پژوهش که با روش تحلیل وتوصیف محتوای اشعار و بویژه مرثیه های مذهبی این شعرا ارائه شده، این نتایج حاصل گردیدکه رثا به عنوان یک غرض مستقل شعری در عربی و فارسی به شمار می آید، انواع مختلفی همچون رثای مذهبی ،تشریفاتی و خانوادگی،فلسفی را در بر می گیرد، دارای مضامین مختلف عاطفی، حماسی، عرفانی و غیره می باشد. نکته ی حائز اهمیت در اشعار سه شاعرمذکور این است که آنان اشعار خود را بر اساس عقل یا احساس سروده واز محیط اجتماعی وسیاسی خود تأثیر پذیرفته اند. این نکته در قوت وضعف شعر آنان اثر گذار بوده است.