نقش شیوه های تدریس استادان زبان انگلیسی بر بروز رفتارهای نامناسب دانشجویان در کلاس های درس

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین شیوه های تدریس معلمان زبان انگلیسی و بررسی رابطه آن با رفتارهای نامناسب دانشجویان در کلاس های درس است. نمونه این پژوهش به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. نمونه آماری شامل 137 نفر از اساتید و آموزشگران زبان انگلیسی در دانشگاه ها و موسسات آموزش زبان انگلیسی شهر اصفهان است. ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات، دو پرسشنامه محقق ساخته، یکی برای بررسی شیوه های تدریس معلمان زبان انگلیسی و دیگری جهت سنجش انواع و فراوانی رفتارهای نامناسب دانشجویان آنها در کلاس های درس است. اعتبار پرسشنامه مورد تایید متخصصان قرار گرفت و پایایی پرسشنامه برحسب ضریب آلفای کرونباخ برابر با 814/0محاسبه شد که نشان دهنده پایایی مطلوب پرسشنامه است. یافته اصلی تحقیق حاکی از آن است که معلمان تسهیل گر بروز تعداد کمتری از رفتارهای نامناسب را در کلاس های درس خود گزارش می کنند. اهمیت این یافته به این خاطر است که نشان می دهد اعتقاد آموزشگران به یک مکتب آموزشی خاص می تواند تصور ایشان درمورد رفتارهای نامناسب دانشجویان را تحت تاثیر قرار دهد؛ به گونه ای که احتمال می رود حتی متوجه این رفتارها در کلاس های درس نشوند. همچنین نتایج اولیه تحقیق نشان داد که شیوه های تدریس آموزشگران بیشتر از اینکه به شیوه تسهیل گر شباهت داشته باشند، به شیوه های اجرایی و آزاداندیش نزدیک اند. این یافته از آن رو دارای اهمیت است که نشان می دهد معلمان به لحاظ فکری و عملی از شیوه تسهیل گر فاصله دارند. یافته های تحقیق حاضر با تحقیقات موجود در این حوزه سازگاراند و نشان می دهند که شیوه های غیرمداخله ای نسبت به شیوه های مداخله ای در پیشگیری از رفتارهای نامناسب دانشجویان موثرتراند. تغییر شیوه آموزشگران می تواند باعث تقویت انگیزه های درونی دانشجویان و ایجاد فضای یادگیری مطلوب در کلاس های درس شود.