مقایسه مدل برآورد تطبیقی موضعی نوسانات ( lave ) ، مدل‏های garchو arima ؛ مطالعه موردی داده‏های بازار سهام ایران

این پژوهش به بررسی روشی جدید ( برآورد تطبیقی موضعی نوسانات) جهت تخمین و پیش بینی نوسانات بازده سهام در بازار بورس تهران می پردازد. ایده اصلی مدل مورد بررسی این است که هیچ فرضی برای پارامتری بودن آن در نظر گرفته نشده است به جز این فرض که نوسانات در بازه هایی از زمان ثابت می‏باشند. بنابراین مسئله اصلی در این تحقیق، تعیین بازه های زمانی همگنی است که به کمک آن ها می‏توان به مدلسازی نوسانات پرداخت. در بخش کاربرد تجربی، این روش با رویکرد مدل‏های arima و garch (روش‏های پارامتری که توزیع های خاصی را برای اجزای اخلال سری های زمانی در نظر می گیرند) مقایسه می شود تا با توجه به خروجی این رویکردها به برتری یکی از آنها در بازار سهام ایران پی برد. با توجه به داده های به کار گرفته شده از بازده روزانه سهام 14 شرکت بورس تهران، در در 5 مورد آن(سرمایه‏گذاری توسعه صنعتی ایران، توسعه معادن روی ایران، سرمایه‏گذاری ملی ایران، گروه بهمن و کیمیدارو) عملکرد این رویکرد در تخمین نوسانات موفقیت آمیزتر بوده است. در یک مورد (پتروشیمی خارک) رویکرد garch(1,1) بهتر عمل کرده و در 8 مورد باقی‏مانده رویکرد arima بهتر بوده است.