اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد خارج از فصل پیازallium cepa l.) ) در مناطق گچساران و نورآباد ممسنی

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد خارج از فصل پیاز، این آزمایش در سال زراعی 91-1390 در مناطق گچساران و ممسنی اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عامل های آزمایش شامل تاریخ کاشت در 3 سطح ( 7 و 22 تیرماه و 5 مردادماه) به عنوان عامل اصلی، تراکم بوته در 3 سطح ( 50، 67 و 100 بوته در مترمربع)، و رقم (پریماورا و تگزاس ارلی وایت) به عنوان عوامل فرعی بودند. خزانه گیری در شهرستان یاسوج انجام شد و 75 روز پس از خزانه گیری، انتقال نشا به مناطق گچساران و ممسنی انجام شد و کاشت آنها در تاریخ های مورد نظر صورت گرفت. نتایج نشان داد که در منطقه نورآباد ممسنی تاثیر تراکم بوته، تاریخ کاشت، رقم بر عملکرد سوخ معنی داری گردید. تاریخ کاشت 22 تیر با 49/116 تن در هکتار، بیش ترین و تاریخ کاشت 7 تیر با 76/109 تن در هکتار، کم ترین میزان عملکرد سوخ را داشتند. تراکم 100 بوته در مترمربع با عملکرد سوخ 52/149 تن در هکتار بیش ترین و تراکم 50 بوته در مترمربع با 37/76 تن در هکتار، کم ترین عملکرد را داشت. در این منطقه رقم پریماورا با عملکرد 25/116 تن در هکتار اختلاف معنی داری با رقم تگزاس ارلی وایت با عملکرد 44/108 تن در هکتار داشت. در منطقه گچساران نیز اثر تراکم بوته، تاریخ کاشت و رقم بر عملکرد سوخ معنی دار شد. تاریخ کاشت 22 تیر با 38/128 تن در هکتار، بیش ترین و تاریخ کاشت 5 مرداد با 07/120 تن در هکتار، کم ترین میزان عملکرد سوخ را دارا بودند. تراکم 100 بوته در مترمربع با 54/162تن در هکتار بیش ترین عملکرد، و تراکم 50 بوته در مترمربع به میزان 81/81 تن در هکتار کم ترین عملکرد سوخ را دارا بود. رقم پریماورا با عملکرد 14/125 تن در هکتار اختلاف معنی داری با رقم تگزاس ارلی وایت با عملکرد 47/120 تن در هکتار داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، رقم پریماورا در تاریخ 22 تیر و تراکم 100 بوته در مترمربع به عنوان مناسب ترین تیمار آزمایش در هر دو منطقه معرفی می گردد. از آنجا که برداشت در فروردین ماه انجام شد و زمان برداشت معمول پیاز در مناطق مورد آزمایش تیرماه است ، کاشت پیاز با این روش جذابیت بالایی برای کشاورزان دارد.