بررسی حذف تری بوتیل فسفات از محلول های آبی با استفاده از کاتالیست دی اکسید تیتانیوم

در این تحقیق، میزان حذف تری بوتیل فسفات (tbp) از محلولهای آبی بوسیله فرایند فتوکاتالیست مورد بررسی قرار گرفت. عوامل موثر در فرایند شامل غلظت آلاینده، غلظت فتوکاتالیست تیتانیا، غلظت پراکسید هیدروژن، استفاده از لامپ های uv-c و uv-aو حضور نمکهای معدنی بررسی شدند. نتایج آزمایش که به کمک gc آنالیز شد، نشان داد که پرتو uv به تنهایی بعد از گذشت 120 دقیقه درصد قابل قبولی از این ماده را حذف نمود. تاثیر مقادیر مختلف tio2 نشان می دهد که مقدار g/l 1/0 بهینه بوده و افزایش بیشتر در مقدار کاتالیست میزان تجزیه آلاینده را افزایش نمی دهد. غلظت بهینه آلاینده برابر با ppm 400 تعیین گردید. همچنین فرایند uv/tio2 نسبت به uv/h2o2 بازدهی بیشتری را در حذف tbp داشت. شرایط بهینه برای حذف آن در فرایند uv/tio2 نشان داد که، تجزیه این ماده در ph قلیایی بهترین بازدهی را دارد.استفاده از نمک های معدنی سرعت حذف آلاینده را کاهش می دهد و اثر این آنیون ها بر تخریب tbp از روند زیر پیروی می کند: cl- < so42- < no3-< hco3-200 ppm) ) uv-c> uv-a(400 ppm) > uv-a(200ppm) و ترتیب حذف این ماده در فرایندهای مورد مطالعه به شکل زیر بدست آمد : uv+0.1 mm h2o2 <uv+0.5 mm h2o2 < uv+1.0 mm h2o2 < uv/tio2 همچنین غلظت بهینه پراکسیدهیدروژن در فرایند تجزیه فتوکاتالیستی tbp برابر با mm 5/0 تعیین گردید.