ارزیابی تثبیت خاک رس توسط لیانت های هیدرولیکی

برای اصلاح رفتار نامطلوب مهندسی و ژئوتکنیکی خاک های ریز دانه از جمله خاک رسی روش های مختلفی استفاده می شود که در این میان تثبیت خاک به دلیل کارایی عملی این روش در اجرای اکثر پروژه های عمرانی، باعث شده این روش به طور ویژه در مهندسی ژئوتکنیک مورد توجه قرار بگیرد. در این تحقیق ویژگی های ژئوتکنیکی خاک رس (با خاصیت خمیرایی کم) تثبیت شده با لیانت های آهک و سیمان با درصد های % (6-2) مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایشات برای بررسی ویژگی های ژئوتکنیکی خاک تثبیت شده عبارتند از : مقاومت فشاری محدود نشده، تراکم، حدود اتربرگ، که تمامی آزمایشات بر طبق استاندارد های astm انجام شده اند. هم چنین برای بررسی مقاومت فشاری و مدول الاستیسته خاک تثبیت شده نمونه ها در دوره های 7، 14، 28، 56 و 90 روزه عمل آوری شده اند. از سوی دیگر خاک تثبیت یافته ممکن است با پدیده هایی روبرو شود که اثر نامطلوب بر خواص مهندسی بهبود یافته آن داشته باشند از آن جمله می توان به دوره های تر و خشک متوالی اشاره کرد. به همین دلیل در اکثر پروژه های عمرانی با هدف تثبیت خاک، دستیابی به ماکزیمم سطح دوام یا پایایی در برابر دوره های تر – خشک همواره از موارد قابل توجه اهداف پروژه می باشد. لذا برای دستیابی به این مهم، لیانت های مختلف با مقادیر متفاوت، با توجه به اهمیت پروژه مورد آزمایش قرار می گیرند تا نتیجه مطلوب برای دوام مورد نظر حاصل شود. در این تحقیق آزمایش سیکل تر و خشک شدن متوالی بر طبق استاندارد astm بر روی نمونه های تثبیت شده پس از عمل آوری 90 روزه انجام شد و تاثیر دوره های تر و خشک بر روی مقاومت فشاری، تغییرات حجم، تغییرات جرم و دوام نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان دهنده آن است که تثبیت خاک باعث افزایش مقاومت فشاری، افزایش رطوبت بهینه، کاهش وزن مخصوص خشک حداکثر، تغییرات حدود اتربرگ می شود، همچنین نتایج آزمایش مقاومت فشاری حاکی از آن است که سیکل تر و خشک باعث کاهش مقاومت فشاری خاک تثبیت شده می شود و باعث تغییرات حجم و از دست رفتن جرم نمونه های تثبیت شده می شود.