مقایسه تاثیر مصرف دارچین و داروی ضد التهاب ایندومتاسین در پیشگسرس از کوفتگی عضلانی تاخیری

چکیده : هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر مصرف دارچین و داروی ضد التهاب ایندومتاسین در پیشگیری از کوفتگی عضلانی تاخیری متعاقب یک جلسه فعالیت عضلانی اکسنتریک می باشد. بدین منظور تعداد 35 دانشجوی پسر غیر فعال سالم و فاقد علائم کوفتگی عضلانی دانشگاه محقق اردبیلی با دامنه سنی 14/1±1/19سال به طور تصادفی به سه گروه تجربی دارچین (10 نفر)، تجربی ایندومتاسین (10 نفر) و گروه شاهد (15 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه دارچین، یک هفته قبل و سه روز بعد از ایجاد کوفتگی عضلانی روزانه 6 عدد کپسول حاوی 420 میلی گرم پودر دارچین ( روزانه 52/2 گرم)، گروه ایندومتاسین کپسول 25 میلی گرمی ایندومتاسین را هر روز 3 عدد با فاصله زمانی 8 ساعته ( روزانه 75 میلی گرم) بعد یا حین صرف غذا مصرف کردند. گروه دارونما نیز سه بار در روز 420 میلی گرم دارونما مصرف کردند. پروتکل ایجاد کوفتگی عضلانی با استفاده از دستگاه پرس پا با 80 درصد یک تکرار بیشینه در چهار نوبت و هر نوبت با 20 تکرار و 3 دقیقه استراحت بین هر نوبت اجرا شد. یک هفته قبل از ایجاد کوفتگی عضلانی و نیز بلافاصله بعد، 24، 48 و 72 ساعت بعد از انجام پروتکل ایجاد کوفتگی عضلانی، نیروی بیشینه ایزومتریک و ایزوتونیک، درد ادراکی با دو مقیاس vas و تالاگ، سنجش درد با فشارسنج جیوه ای، دامنه حرکتی زانو، میزان تورم ران، فشارخون سیستولی و دیاستولی، تعداد ضربان قلب و تنفس، غلظت آنزیم های کراتین کیناز (cpk) و لاکتات دهیدروژناز (ldh)، بررسی آزمون پایداری اسموتیکی گلبول های قرمز و شاخص های هماتولوژیک اندازه گیری شدند. از آزمون های تحلیل واریانس یک عاملی با اندازه گیری های مکرر و تصحیح بونفرونی برای مقایسه تاثیر دارچین و ایندومتاسین در زمان های مختلف استفاده شد. از آزمون تی غیر وابسته برای مقایسه نتایج همه گروه ها در هر مرحله زمانی استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که در هر دو گروه مصرف کننده دارچین و ایندومتاسین، تغییرات بوجود آمده در سطوح آنزیم-های ldh ,cpk در زمان های 48 و 72 ساعت (0001/0p<)، نیروی ایزوتونیک 48 و 72 ساعت، دامنه حرکتی زانو 48 و 72 ساعت (0001/0p<)، درد فشاری بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت (0001/0p<)، ادراک درد vas 24، 48 و 72 ساعت (0001/0p<) و درد ادراک شده تالاگ بلافاصله، 48 و 72 ساعت (0001/0p<)، بعد از فعالیت برونگرا تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. گروه مصرف کننده دارچین برخلاف گروه ایندومتاسین، در سطوح آنزیم های cpk در 24 ساعت (01/0p<) وldh 24 ساعت (005/0p<=)، نیروی ایزوتونیک 72 ساعت ( 05/0p<)، محیط ران بلافاصله، 48 و 72 ساعت، درد vas بلافاصله (05/0p<) و 24 ساعت (001/0p<=)، بعد از فعالیت برونگرا عملکرد موثرتری نسبت به گروه ایندومتاسین داشته و تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. همچنین درگروه مصرف کننده ایندومتاسین بر خلاف گروه دارچین، درد ادراک شده تالاگ 24 ساعت ( 05/0p<)، دامنه حرکتی زانو 24 ساعت (005/0p<)، نیروی ایزومتریک 48 ساعت ( 05/0p<)، بعد از فعالیت برونگرا عملکرد موثرتری نسبت به گروه دارچین و تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. نتایج بررسی شکنندگی اسموتیکی گلبول های قرمز نشان داد که دارچین با 1/33 درصد همولیز، توانسته معادل 8/66 درصد و ایندومتاسین با 5/68 درصد همولیز، توانسته معادل 43/31 درصد نسبت به گروه کنترل (100% همولیز) موجب پیشگیری از پارگی گلبولهای قرمز پس از ده روز مصرف دارچین، ایندومتاسین و دارونما شود. در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که مصرف دارچین در پیشگیری از علائم عملکردی و بیوشیمیایی کوفتگی عضلانی تاخیری پس از فعالیت های اکسنتریک می تواند مفید بوده و جایگزین مناسبی برای داروهای پر عارضه ضد التهاب غیراستروئیدی شود.