تجسم صدای موزون (بررسی مشابهت های ساختاری سینما و موزیک ویدئو)

موزیک ویدئو محصولی است از تلاقی پدیده های نوظهور رسانه ای. برای شناختن این گونه تلفیقی باید نقش آن را در بافت درهم پیچیده بسیاری از مفاهیم جستجو کرد. رابطه آن با اهداف اقتصادی و فرهنگی شبکه های ارتباط جمعی و رسانه ای تنها بخش کوچکی از این جمعیت آماری پر تراکم است. این نوشتار با تجزیه موسیقی-تصویر به اجزا تشکیل دهنده آن و تحلیل این اجزا سعی دارد چگونگی ساز و کار آنرا روشن سازد. تصویر متحرک در فرم های سینمایی و تلویزیونی خود و موسیقی با تمام ریتم ها و ملودی های غنی، دو منبع اصلی تشکیل دهنده این گونه تصویری-موسیقیایی هستند. تاثیرات غیر قابل انکار سینما با تمام ویژگی های ژانری آن بر روی موزیک ویدئو آشکارا قابل مشاهده است. ابزاری همچون روایتگری، ریتم و صدا که فصل مشترک سینما و موسیقی هستند، در موزیک ویدئو هم وجود دارند. تدوین، میزانسن و دکوپاژ و بسیاری از تکنیک های فیلمسازی از ابزارهای ساختن موسیقی-تصویر محسوب می شوند. مکاتب هنری مختلف با تمام تجربه های تاریخی شان میراث مشترک سینما، موسیقی و موزیک ویدئو هستند. جنبش های فرهنگی و اجتماعی متاخر همچون مدرنیسم و پست مدرنیسم هم سایه ای گسترده بر سر این هرسه داشته اند. این نوشتار پس از مروری بر ریشه های تاریخی هنرهای نمایشی و موسیقی که بنیادهای موزیک ویدئو را تشکیل می دهند، فصل های مشترک آن با گونه های سینمایی را با تکیه بر جنبه های ساختاری و مفهومی مذکور مورد بررسی قرار می دهد.