بررسی برهمکنش داکسی ریبونوکلئیک اسید و سرم آلبومین انسانی با داروی ضد افسردگی دزیپرامین

دزیپرامین هیدروکلراید (dmi) یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای است که به طور گسترده ای در درمان افسردگی و دردهای نوروپاتیک مورد استفاده قرار می گیرد. بر همکنش این دارو با dnaی تیموس گوساله در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش های اسپکتروسکوپی جذبی، اسپکتروفلوریمتری، دو رنگ نمایی دورانی، ویسکومتری و ولتامتری چرخه ای مورد بررسی قرار گرفت. ثابت اتصال با استفاده از روش اسپکتروسکوپی جذبی 1-m 104 × 3 تخمین زده شد که نشان دهنده ی نوعی بر همکنش ملایم بین dmi و dna است. نتایج حاصل از دو رنگ نمایی دورانی آشکار کرد که دزیپرامین ساختار طبیعی dna را بر هم نمی زند. افزودن dna به محلول دزیپرامین، منجر به خاموش شدن نشر این دارو شد. ثابت های اتصال dna با دارو و تعداد جایگاه های اتصال، در دماهای مختلف محاسبه شد. علاوه بر این، بر همکنش بین دزیپرامین و dna از طریق آزمایش خاموش کنندگی با یون یدید و آزمایشات رقابتی با متیلن بلو مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش مقادیر دارو، اثر قابل توجهی بر ویسکوزیته ی dna مشاهده نشد. در ولتاگرام چرخه ای دزیپرامین، با افزایش مقادیر dna، اندکی تغییر به سمت پتانسیل های منفی مشاهده شد. تمام نتایج نشان داد که بر همکنش دزیپرامین با dna از طریق اتصال به شیار آن صورت می گیرد. علاوه بر این، بر همکنش بین دزیپرامین و hsa به وسیله ی تکنیک های اسپکتروسکوپی جذبی، اسپکتروفلوریمتری، دو رنگ نمایی دورانی و ولتامتری چرخه ای بررسی شد. اثر خاموش کنندگی دزیپرامین بر فلورسانس ذاتی پروتئین در دماهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. ثابت خاموش شدگی، ثابت اتصال و تعداد جایگاه های اتصال با استفاده از نتایج فلورسانس محاسبه شد. پارامترهای ترمودینامیکی نشان داد که غالبا پیوند های هیدروژنی در اتصال دزیپرامین به hsa دخیل هستند. بر اساس تئوری انتقال انرژی غیر تابشی فورستر، فاصله ی پیوند بین hsa و دزیپرامین nm 51/3 تخمین زده شد. مطالعات اتصالی در حضور شناساگر هیدروفوبیک ans، نشان داد که طریقه ی برهمکنش دزیپرامین و ans با hsa متفاوت است و اساسا برهمکنش های هیدروفوبیک، دخالتی در اتصال دزیپرامین به hsa ندارند. تغییرات ساختاری در پروتئین به وسیله ی تکنیک های اسپکتروسکوپی جذبی و دو رنگ نمایی دورانی تأیید شد. از نتایج به دست آمده از دو رنگ نمایی دورانی آشکار شد که تغییرات ساختار دوم پروتئین در حضور دزیپرامین، سبب باز شدن پیچش زنجیره ی پلی پپتیدی آلبومین نمی شود