اثر مقادیر کاهش یافته علف کش فورام سولفورون (اکوئیپ) و تراکم های کاشت بر کنترل علف های هرز ذرت (zea mays l.)

به منظور بررسی تاثیر مقادیر کاهش یافته علف کش فورام سولفورون و تراکم های مختلف کاشت ذرت بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. در این آزمایش کرت اصلی شامل سطوح مدیریت علف های هرز در چهار سطح 0، 50، 75 و 100 درصد دز توصیه شده (2 لیتر در هکتار) علف کش فورام سولفورون (فرمولاسیون od و 5/22% ماده موثره) و شاهد (وجین کامل) و تراکم های مختلف کاشت (5، 7، 9 و 11 بوته در متر مربع) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. علف های هرز مشاهده شده در آزمایش شامل 14 گونه علف هرز پهن برگ و 7 گونه علف هرز باریک برگ بودند، که از این میان 4 گونه علف هرز چندساله و سایر گونه ها یک ساله بودند. با توجه به نتایج بدست آمده کاربرد علف کش و افزایش تراکم ذرت باعث کاهش معنی داری در وزن خشک و تراکم کل علف های هرز شد. به طوری که وزن خشک و تراکم کل علف های هرز در شرایط عدم کنترل و تراکم 5 بوته در مترمربع ذرت به ترتیب 1388 گرم در متر مربع و 112 بوته در مترمربع بود که با افزایش تراکم ذرت تا 9 بوته در مترمربع و کاربرد علف کش به ترتیب 48/58 و 83/49 درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد سطوح مدیریت علف هرز نسبت به عدم کنترل علف هرز تاثیر کاملاً معنی داری در افزایش تعداد دانه در بلال و عملکرد دانه وبیولوژیک ذرت داشت، به طوری که بیشترین مقدار این صفات مربوط به تیمار وجین کامل به ترتیب 1/663 دانه در بلال، 04/33 و 29/12 تن درهکتار بود. برای این صفات، تفاوت بین تیمارهای دزهای کاهش یافته و دز توصیه شده با تیمار شاهد (وجین کامل) معنی دار بود، اما بین دزهای کاهش یافته با دز توصیه شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تعداد دانه در بلال با افزایش تراکم ذرت 27 درصد کاهش و عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ذرت افزایش یافت. ولی وزن هزار دانه در این آزمایش تحت تاثیر اثرات ساده و اثرات متقابل قرار نگرفت. به طور کلی، نتایج نشان داد که با افزایش تراکم ذرت تا 9 بوته در مترمربع، می توان مقدار مصرف علف کش را کاهش داد، بدون این که کاهش معنی داری در عملکرد ذرت ایجاد شود. در نهایت می توان نتیجه گرفت تراکم اثر معنی داری بر رقابت ذرت و علف های هرز داشته و افزایش تراکم ذرت توان رقابتی ذرت را افزایش داده و موجب کاهش خسارت ناشی از علف های هرز شد.