بررسی تاثیر دیافراگم کف بر روی رفتار ساختمان های بلند مرتبه بتن آرمه با سیستم مقاوملوله های دسته بندی شده

امروزه با توجه به رشد جمعیت شهرها از یک طرف و محدودیت های موجود در برابر توسعه فیزیکی شهرها به علت محدودیت های ناشی از موقعیت طبیعی شهرها و وجود بناهای تاریخی از طرف دیگر، احداث ساختمان های بلند مرتبه و انجام تحقیقات بیشتر در مورد آنها را ضروری می سازد. یکی از سیستم های مورد استفاده در ساختمان های بلند مرتبه سیستم لوله قابی می باشد که از خصوصیات اولیه این سیستم به کارگیری ستونهای پیرامونی با فواصل نزدیک می باشد که توسط تیرهای عمیق به یکدیگر متصل می شوند که اولین بار توسط فضلور خان و مایلستون به کار برده شد. نوع پیشرفته تر این سیستم لوله های دسته بندی شده می باشد که برای حل مشکل لنگی برش سیستم لوله ای بوجود آمد. در سیستم لوله های دسته بندی شده برای رفتار بهتر سازه این لوله ها در تراز های خاصی در ارتفاع سازه قطع می شوند. مسئله مهمی که در این سازه ها وجود دارد این است که پس نشستگی و حذف سیستم مقاوم جانبی در یک تراز، در این سیستم ها اتفاق می افتد. علاوه بر این کمربند های خرپایی هم، معمولا در این سازه ها در همین تراز قرار می گیرند. بنابراین رفتار دیافراگم کف، که نقش اصلی را در انتقال نیروهای جانبی در سازه ها ایفا می کند، در ترازهای قطع بیش از پیش می تواند یر روی رفتار سازه های لوله های دسته بندی شده اثرگذار باشد. در این پایان نامه 7 سری مدل ساختمان بلند مرتبه 90 طبقه بتن آرمه با سیستم لوله های دسته بندی شده با حذف لوله های مختلف با پارامترهای متغیر، صلبیت دیافراگم کف، ضخامت دیافراگم کف، جابجایی تراز کمربندهای خرپایی مورد بررسی قرار گرفته اند که تعداد مدل های مورد بررسی به 126 عدد می رسد. تمامی ساختمان های مورد مطالعه دارای نسبت ارتفاع به بعد 6 می باشند. مدل ها با برنامهsap 2000 آنالیز و با آیین نامه ibc 2006 بارگذاری زلزله انجام گرفته شده است. از تحلیل های استاتیکی و دینامیکی طیفی برای بررسی سازه ها استفاده شده است. با توجه به بررسی های صورت گرفته کمربند های خرپایی روی صلبیت دیافراگم کف این سازه ها تاثیر قابل توجهی می گذارد. بطوری که درصد خطای فرض صلبیت دیافراگم کف برای این مدل های به حدود چهل درصد هم می رسد علاوه بر این کمربندهای خرپایی نقش اصلی را در طراحی این سازه ها در محل قطع لوله بر عهده دارند. . محل تنش های حداکثر در دیافراگم ها در تراز حذف دقیقا در لوله هایی اتفاق می افتد که بیشترین جذب برش را دارا هستند و با لوله مجاورشان بیشترین اختلاف برش را داشته باشند. در مدلی که دو لوله کناری در آن حذف شده است بهترین رفتار در زلزله در جهت y را در بین سایر مدل ها مشاهده می شود. ضخامت دیافراگم کف بر روی خطای ناشی از فرض صلبیت بر روی اندیس لنگی برشی تاثیر ناچیزی دارد.