برنامه ریزی چندمرحله ای توسعه شبکه های انتقال با در نظرگرفتن منابع توان راکتیو

برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال (tep) و برنامه ریزی منابع راکتیو (rpp) مسائل مهمی در سیستم های قدرت می باشند. رشد تقاضای بار الکتریکی در سال های اخیر، لزوم ایجاد خطوط انتقال جدید برای انتقال توان الکتریکی از منابع تولید به مراکز بار را موجب شده است. از طرف دیگر منابع توان راکتیو جهت افزایش ظرفیت انتقال، تصحیح ضریب توان، کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ مورد استفاده قرار می گیرند. از طرفی، پدیده های افت ولتاژ و مسائل مربوط به ناپایداری سیستم که معمولا به عنوان قیود برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال مطرح اند به ناتوانی سیستم در تامین توان راکتیو مربوط می شوند. این ها نشان دهنده وابستگی زیاد tep و rpp به یکدیگر می باشند؛ که به دلیل پیچیدگی فرمول بندی ریاضی و حل دشوار آن، به طور مجزا حل می گردند. هدف از حل همزمان برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال و منابع توان راکتیو، تعیین "مکان"، "تعداد" و "زمان" نصب تجهیزات جدید شامل خطوط انتقال و منابع توان راکتیو به شبکه است، به نحوی که ضمن رعایت قیود فنی سیستم، طرحی با حداقل هزینه توسعه برای افق طراحی سیستم باشد. در این پایان نامه، یک فرمول بندی ریاضی برای مدل سازی مسئله برنامه ریزی چند مرحله ای(دینامیکی) توسعه همزمان شبکه انتقال و منابع راکتیو بر مبنای مدل ac ارائه شده، که علاوه بر مشخص کردن "تعداد" و "مکان" نصب خطوط و منابع راکتیو (برنامه ریزی استاتیکی)، "زمان" مناسب برای سرمایه گذاری را مشخص می کند. الگوریتم ژنتیک حقیقی به عنوان روش بهینه سازی ارائه شده که در آن نسل اولیه توسط الگوریتم سازنده ابتکاری ایجاد می گردد. الگوریتم پیشنهادی بر روی سه شبکه 24 باسه ieee ، شبکه 46 باسه جنوب برزیل و شبکه 93 باسه کلمبیا اجرا شده است و نتایج حاصله نشان دهنده کارایی الگوریتم فوق می باشد.