رابطه بین هوش هیجانی ، شوخ طبعی، خوشبینی و شادمانی معلمان با انگیزش پیشرفت تحصیلی و رضایت از زندگی در دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیرات هوش هیجانی، شادمانی، شوخ طبعی و خوش بینی معلمان بر انگیزش تحصیلی و رضایت از زندگی در دانش آموزان به انجام رسید. به این منظور 425 نفر از دانش آموزان(دختر و پسر) و 68 نفر از معلمان (مرد و زن) شاغل به تحصیل و تدریس در استان سمنان به شیوه نمونه برداری چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هوش هیجانی شوت، خوشبینی شییر، سبکهای شوخ طبعی مارتین، شادمانی آرجایل، انگیزش تحصیلی والرند و رضایت از زندگی دینر استفاده شد. به منظور بررسی روابط بین متغیر ها از نرم افزار آماری لیزرل و شیوه تحلیل مسیر استفاده شد.نتایج به دست آمده حاکی از آنند که: 1- شادمانی، خوش بینی ، هوش هیجانی و شوخ طبعی معلمان همگی دارای ضرایب همبستگی معنا داری با جو یادگیری حمایتگر در کلاس هستند و البته جو یادگیری کلاس نیز دارای ضریب همبستگی معنا داری با انگیزش پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان است. 2- متغیر خوش بینی وشوخ طبعی پیوند جویانه دارای ضرایب مسیر معنا داری هستند و قادرند تغییرات انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را بواسطه متغیر واسطه جو یادگیری کلاس تبیین کنند. 3- خوش بینی وشوخ طبعی پیوندجویانه دارای رابطه مثبت و معنا داری با احساس رضایت از زندگی در دانش آموزان هستند.این دو متغیر همچنین دارای ضرایب مسیر معنا داری بوده و قادرند تغییرات احساس رضایت از زندگی در دانش آموزان را تبیین کنند. به عبارت دیگر خوش بینی و شوخ طبعی پیوندجویانه بواسطه جو یادگیری حمایتگر دارای رابطه مثبت و معنا داری با احساس رضایت از زندگی در دانش آموزان هستند و تأثیرات فزاینده ای بر روی آن دارند. 4- از بین متغیرهای پیش بین، خوش بینی وشوخ طبعی پیوند جویانه دارای ضرایب مسیر معنا داری بوده و قادرند مقداری از تغییرات متغیر ملاک درونزای احساس حمایت در فضای یادگیری را تبیین کنند. 5- احساس حمایت در فضای یادگیری در کلاس رابطه مثبت و معنا داری (577/0=r) باانگیزش پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دارد. دانش آموزانی که احساس حمایت بیشتری در فضای یاددگیری می کنند از انگیزش پیشرفت تحصیلی بیشتری نیز برخوردارند. 6- احساس حمایت در فضای یادگیری رابطه مثبت و معنا داری(47/0=r) با احساس رضایت از زندگی در دانش آموزان دارد و نشان می دهد دانش آموزان دارای احساس حمایت بیشتر در فضای یادگیری دارای رضایت از زندگی بالاتری هستند. 7- در آخرین هدف پژوهش میزان تأثیرگذاری متغیرهای پیش بین بر روی متغیرهای ملاک مورد توجه بوده است که نتایج به دست آمده از تحلیل مسیر به ما نشان می دهد در حدود 33% از تغییرات انگیزش پیشرفت تحصیلی ، 22% درصد از تغییرات رضایت از زندگی و 18% از تغییرات متغیر ملاک درونزاد احساس حمایت در فضای یادگیری توسط متغیرهای موجود در مدل تبیین می شوند.