بررسی عامل های افزایش ورود زنان به دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه اصفهان

هدف کلی این پژوهش بررسی عامل های افزایش ورود زنان به دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه اصفهان می باشد. این عامل ها در شش مولفه دستیابی به شغل، ارتقاء منزلت و مشارکت اجتماعی، بهبود زندگی مشترک، علاقه به علم و رشد شخصی، گسترش فناوری ارتباطات و اطلاعات و دلایل فردی مورد پژوهش قرار گرفته است. همچنین میزان برآورده شدن انتظارات دانشجویان بر اساس عامل های فوق از طریق برنامه درسی نیز بررسی شده است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و برای اجرای آن از روش توصیفی- تحلیلی و از منظری دیگر ترکیبی (کمی- کیفی) استفاده شده است. به منظور گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه سازمان یافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده که روایی آن ها از طریق نظرات استادان راهنما، مشاور، سایر استادان گروه علوم تربیتی و دانشجویان زن در دوره های تحصیلات تکمیلی (ارشد و دکتری) و پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و 89/0 برآورد گردیده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان زن سال آخر دوره کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 91-1390 بوده است. حجم نمونه پژوهش با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران 254 نفر برآورد گردیده که از طریق روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شده اند. داده های مصاحبه و سوالات باز پاسخ با روش مقوله بندی و داده های پرسشنامه در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شده است. یافته های پژوهشی نشان داد که t تک متغیره در تمام مولفه ها به جز دستیابی به شغل و بهبود زندگی مشترک از سطح 05/0 کوچکتر است و این امر نشانگر آن بوده که سایر مولفه ها به جز دو مولفه مذکور بالاتر از حد متوسط است. این یافته ها به به این معنا است که عامل های ارتقای منزلت و مشارکت اجتماعی، علاقه به علم و رشد شخصی، گسترش فناوری ارتباطات و اطلاعات و دلایل فردی در تصمیم گیری دانشجویان زنان برای ورود به دوره کارشناسی ارشد موثر بوده اما عامل های دستیابی به شغل و بهبود زندگی اجتماعی در ورود آنها به دوره ارشد موثر نبوده است. نتایج مصاحبه نیز جز در ارتباط با متغیرهای دستیابی به شغل، گسترش فناوری ارتباطات و اطلاعات و دلایل فردی، با نتایج پرسشنامه همسو می باشد. همچنین یافته ها نشان داد که دانشجویان با وضعیت اقتصادی ضعیف بیشتر از دانشجویان با وضع اقتصادی خوب تمایل داشتند که با هدف دستیابی به شغل ادامه تحصیل دهند. به علاوه، دانشجویان کمتر معتقد بیشتر از دانشجویان معتقد، دلایل فردی را در تصمیم گیری خود برای ادامه تحصیل موثر می دانستند. نتایج t تک متغیره در رابطه با میزان برآورده شدن انتظارات از طریق برنامه درسی در تمام مولفه های مورد بررسی به جز علاقه به علم و رشد شخصی از سطح 05/0 بزرگتر است و این امر نشانگر آن بوده که فقط در زمینه علاقه به علم و رشد شخصی برنامه درسی انتظار دانشجویان را برآورده کرده است. نتایج مصاحبه نیز در رابطه با برآورده شدن انتظارهای دانشجویان از طریق برنامه درسی جز در رابطه با متغیر بهبود زندگی مشترک و علاقه به علم و رشد شخصی، با نتایج پرسشنامه همسو می باشد.