تحلیل داده های فضایی ناحیه ای با استفاده از مدل های آمیخته خطی تعمیم یافته

مدل های بطور شرطی خود بازگشتی در مدل بندی فرایندهای فضایی که روی یک شبکه یا مجموعه ای از ناحیه های نامنظم مشاهده می شوند، از مسائل با اهمیت بشمار می روند. به ویژه هنگامی که داده ها ناگاوسی هستند و یک مدل آمیخته خطی تعمیم یافته برای تحلیل آن ها اتخاذ می شود، اغلب مدل های بطور شرطی خودبازگشتی برای اثرات تصادفی در نظر گرفته می شود. تابع همسایگی در یک مدل بطور شرطی خودبازگشتی معمولاً بصورت مقادیر تعیینی و بدون توجه به جهت قرارگیری آن ها اختیار می شود. اما ممکن است اثرات همسایگی متفاوت باشند. در این حالت مدل بطور شرطی خود بازگشتی با سیستم همسایگی تصادفی مورد استفاده قرار می گیرد که در آن تابع همسایگی وابسته به پارامتری تصادفی فرض می شود. بعلاوه هنگامی که فرایند فضایی ناهمسانگرد است مدل بطور شرطی خودبازگشتی جهتی که وابستگی فضایی در آن تحت تاثیر جهت ها قرار دارد، اساس استنباط آماری را می سازد. در این پایان نامه با هدف تعمیم مدل های آمیخته خطی تعمیم یافته فضایی ناحیه ای، مدل بطور شرطی خودبازگشتی با سیستم همسایگی تصادفی و مدل بطور شرطی خودبازگشتی جهتی برای اثرات تصادفی به کار می روند. برای تحلیل مدل ها، رویکرد بیزی اتخاذ شده که در آن از روش داده افزایی و روش های مونت کارلوی زنجیر مارکوفی برای انجام محاسبات استفاده می شود. عملکرد این مدل ها با استفاده از مثال کاربردی و شبیه سازی مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد.