بررسی عوامل موثر بر ریسک های نظام مدیریت زنجیره تأمین الکترونیکی با استفاده از تکنیک ترکیبی دلفی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی تحت محیط فازی ( مطالعه موردی : شرکت سایپا)

امروز در بازارهای رقابتی، بنگاه هایی که قابلیت پیش بینی آینده را دارند و می توانند به سرعت به فرصت ها پاسخ دهند، به عنوان رهبران محیط کسب و کار باقی خواهند ماند. مدیریت زنجیره تامین نیز به دلیل تاثیرش بر روی رقابت پذیری شرکت ها در اقتصاد جهانی امروز یک موضوع مهم و اساسی برای تحقیقات دانشگاهی است و به عنوان یک مفهوم معاصر که باعث دستیابی به هر دو مزایای عملیاتی و استراتژیک می شود شناخته شده است. از سوی دیگر تحول به عنوان عامل شتاب دهنده ای است که هر بنگاه اقتصادی را ملزم می سازد با دقت و هوشیاری تغییرات را تحت نظر قرار دهد و حتی پا را فراتر گذاشته و قابلیت حرکت و پیشرفت را همگام با تغییرات در خود ایجاد نماید. لازمه چنین کاری وجود قدرت تصمیم گیری در شرایط مختلف می باشد.در این تحقیق بر آن هستیم که معیارهای ریسک زنجیره تامین الکترونیکی، به منظور توسعه و شناسایی ریسک شرکای زنجیره تامین الکترونیکی در شرکت سایپا را شناسایی نموده و با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره تحت محیط فازی، الگویی سیستماتیک برای اولویت بندی ریسک شرکای زنجیره تامین الکترونیکی در شرکت سایپا ارائه نماییم. جهت تعیین شاخص های اثربخش، پس از مرور ادبیات موضوع و جلسات مختلف با کارشناسان، از روش دلفی تحت محیط فازی استفاده گردید و همچنین اولویت بندی معیارها از طریق فرایند تحلیل سلسله مراتبی تحت محیط فازی صورت گرفته است؛ سپس با استفاده از روش ویکور تحت محیط فازی به رتبه بندی ریسک شرکتهای موجود در زنجیره تامین الکترونیکی پرداختیم. نتایج تحقیق نشان می دهد از میان 13 معیار ضروری برای شناسایی ریسک شرکت ها 4 معیار اندازه اطلاعات قابل قبول، ریسک روابط متقابل، فقدان صداقت در روابط و ایمنی و کیفیت محصول از اهمیت بالایی برخوردارند. همچنین شرکت های سایپادیزل، پارس خودرو، سالار خودرو و سازه گستر، با کمترین ریسک ممکن بعنوان تامین کنندگان مناسب برای زنجیره تامین الکترونیکی سایپا می باشند.