رابطه علّی بین خوش بینی، اضطراب امتحان و عملــکرد ریاضی با میانجیگری راهبردهای مقابله صفتی و حالتی در دانشجویان دانشگاه کردستان

هدف پژوهش حاضر بـررسی رابطه علّی بین خوش بینی، اضطراب امتحان و عملــکرد ریاضی با میانجیگری راهبردهای مقابله صفتی و حالتی در دانشجویان علوم پایه دانشگاه کردستان در سال تحصیلی90-89 بود. نمونه شامل 279 نفر از دانشجویان دختر و پسر بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه اضطراب آزمون (tai)، آزمون بازنگری شده جهت گیری زندگی (lot-r) و پرسشنــامه سبک های مقابله مسئله ـ محور (pf-soc) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. در این پژوهش از روش همبستگی، از نوع تحلیل مسیر؛ استفاده شده است. نتایج نشان داد که خوش بینی علاوه بر اثر مستقیم بر عملکرد ریاضی، دارای اثر غیر مستقیم از طریق سبک مقابله تأملی صفتی بر عملکرد ریاضی است. همچنین، اثر مستقیم اضطراب امتحان بر عملکرد ریاضی و اثر غیر مستقیم آن بر عملکرد ریاضی از طریق سبک مقابله واکنشی حالتی و سبک مقابله بازدارنده حالتی معنی دار بود. درمجموع، در مدل اصلاحی تمام ضرایب مسیر معنی دار و شاخص های مدل قابل قبول و مدل اصلاحی از برازش مناسب برخوردار می باشد.