تاثیر پلی پروپیلن اکسید شده به عنوان سازگارکننده بر خواص فیزیکی و مکانیکی کامپوزیت های حاصل از پلی پروپیلن و سه نوع پسماند کشاورزی

در این تحقیق تاثیر پلی پروپیلن اکسید شده (opp) به روش مذاب به عنوان سازگارکننده بر خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه پلی پروپیلن و سه پسماند کشاورزی (باگاس، ساقه آفتاب گردان و کاه گندم) مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج با چندسازه ساخته شده با پرکننده گونه صنوبر مقایسه شد. برای این منظور پلی پروپیلن در دمای 180 درجه سانتیگراد به مدت 2 ساعت با حضور اکسیژن و الکل1 -دودکانول اکسید شد. هم چنین ویژگی های بیومتری و شیمیایی پرکننده ها شامل، طول و قطر ذرات، ضریب لاغری، درصد سلولز، لیگنین، مواد استخراجی، خاکستر و سیلیس اندازه گیری شد. برای ساخت نمونه ها، ذرات آرد پرکننده های مختلف و پلی پروپیلن با نسبت وزنی 50 به 50 و در دو سطح بدون opp و با 2% opp مخلوط شدند سپس با استفاده از دستگاه تزریق و بر اساس استاندارد های مربوطه نمونه های نهایی ساخته شدند. ویژگی های فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت کوتاه و بلند مدت، ضریب انتشار و خواص مکانیکی شامل: مدول کششی و خمشی، مقاومت کششی و خمشی، مقاومت به ضربه فاقدار و بدون فاق اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند عملکرد opp تحت تاثیر ویژگی های بیومتری و شیمیایی پرکننده بوده است و در پرکننده های مختلف نتایج متفاوت از خود نشان داده است. از بین پسماند های کشاورزی بهترین نتایج مربوط به پرکننده باگاس بوده است. مقایسه بین پرکننده های کشاورزی و گونه صنوبر نیز نشان داد که opp بهترین تاثیر را بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی پرکننده صنوبر داشته است. نتایج تصاویر الکترونی گرفته شده از سطح شکست نمونه ها نشان داد که opp باعث پراکنش مناسب ذرات در پلیمر و چسبندگی دو بخش پلیمر و ذرات لیگنوسلولزی به یکدیگر در تمامی پرکننده ها بوده است.