اثر سطوح مختلف نیتروژن بر پارامترهای زیستی سفیدبالک گلخانه روی گوجه فرنگی

نیتروژن یکی از مهمترین عناصر موجود در چرخه زندگی است زیرا نقش مهمی در فرآیندهای متابولیکی موجودات زنده دارد.نیتروژن با تغییر کیفیت گیاه باعث تغییر عملکرد حشرات گیاهخوار می شود. تحقیقات نشان می دهد که نیتروژن می تواند روی بقاء، تکامل و زادآوری تاثیر گذار باشد. در این مطالعه اثر چهار سطح مختلف نیتروژن (173،240،310،380 پی پی ام) روی گیاه گوجه فرنگی رقم فالکاتو بر پارامترهای جدول زندگی سفید بالک گلخانه trialeorodes vaporariorum (westwood) بررسی شد. سطح 240 پی پی ام که مناسبترین سطح ازت برای پرورش گوجه فرنگی است به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. دو سطح 310 و 380 پی پی ام به عنوان سطوح بالا و سطح 173 پی پی ام نیز به عنوان سطح پایین نیتروژن مورد استفاده قرار گرفتند. طبق این مطالعه با افزایش سطح نیتروژن زمان تکامل پیش از بلوغ کاهش یافت به طوری که تیمار اول با 269/0±08/7 روز طولانی ترین زمان تکامل را داشت. همچنین کوتاهترین زمان تکامل نیز مربوط به تیمار سوم با 12/0±98/5 روز بود. متوسط طول عمر حشرات کامل نر و ماده ارتباط مثبتی با افزایش میزان نیتروژن نشان داد به طوری که در تیمار سوم بیشترین طول عمر حشرات نر و نیز حشرات ماده مشاهده شد و حداقل طول عمر حشرات نر و ماده نیز مربوط به تیمار اول بود. میزان نرخ تکثیر ناخالص(grr) از سطوح نیتروژن تاثیری نگرفته بود. نرخ تکثیر خالص (r0) از افزایش سطوح نیتروزن تاثیر گرفت. میزان آن در تیمار دوم و سوم در یک گروه بندی قرار گرفته و بیشتر از گروه بندی دیگر یعنی تیمار اول و شاهد بود. نرخ ذاتی افزایش جمعیت نیز در تیمار اول کمترین میزان خود (006/0±592/0 ماده بر روز) و در تیمار سوم بالاترین میزان خود (005/0±886/0 ماده بر روز) را داشت. در این مطالعه نرخ متناهی افزایش جمعیت نیز رابطه مثبتی با سطح نیتروژن نشان داد به طوری که کمترین میزان آن در تیمار اول با 007/0±061/1 و بیشترین میزان آن در تیمار سوم با 005/0±092/1 بدست آمد.