توصیف هنری و عاطفی منظومه ترکی و فارسی محمد ابراهیم ماذون (شاعر قشقایی)

چکیده: شعر را به این خاطر به عنوان یک هنر بر می شمارند که شاعران با شگردها و تمهیدات ویژه زبانی به آرایش سخن می پردازند و با نیروی خیال و آفریدن تصاویر هنری، زبان را از ساخت عادی خارج می کنند تا به زبانی به نام زبان شعر دست یابند. از طرف دیگر زبان شعر زبانی آهنگین است که از آوای نظم قافیه و ردیف، موسیقی بیرونی و درونی شعر حاصل می شود. در نتیحه شاعر به کمک همه این موارد تجربه های عاطفی خود را در زبانی تأثیرگذار بیان می کند. هرچه عاطفه ی شاعر قوی تر باشد، شعر از ساخت هنری موثری برخوردار خواهد بود. بنابرین اندیشه ی شاعر در ایماژها و هنر وی نهفته است و اگر خواننده ظرافت های زبانی، موسیقی و عناصر زیبایی شعر را به خوبی نشناسد، نمی تواند عاطفه را که هدف اصلی شاعر است چنان که هست دریابد. لذا در این پژوهش به توصیف شعر مأذون پرداختیم که در آن پس از شرح مختصری از زندگی وی، عواطف شاعرانه، نحوه ی به کار گیری زبان شعری از جمله واژگان و جملات، چگونگی موسیقی شعر و عناصر زیبایی های آن با تحلیل نمونه ها مورد بررسی قرار گرفته است تا بتوان به میزان بهره گیری شاعر از این عناصر شعری و موفقیت وی پی برد. در ضمن روش تحقیق در این رساله کتابخانه ای و توصیفی است. کلمات کلیدی: شعر، مأذون، عاطفه، موسیقی، هنر ، زبان