بررسی ارتباط بین شیب و اشکال ژئومورفولوژی با استفاده از مدل رقومی ارتفاعی (dem) (مطالعه موردی استان کرمانشاه)

چکیده منطقه مورد مطالعه در استان کرمانشاه واقع شده است، ناهمواری های زاگرس در این پژوهش در سه محدوده چین خورده، مرتفع و دگرگون بررسی شده اند برای انتخاب محدوده های نمونه برداری، شبکه به ابعاد (5*5) دقیقه ای ملاک انتخاب قرار گرفت. از میان شبکه نقشه های توپوگرافی 50000/1 با احتساب 15 درصد قطعات 5 دقیقه ای به صورت کاملاً تصادفی انتخاب گردید. اطلاعات ارتفاعی هر محدوده از روی dem تهیه شده استخراج گردید. انحنای عمود، پلان و حد واسط برحسب سه حالت تخت (مقدار صفر)، مقعر (مقادیر منفی) و تحدب (مقادیر بالای صفر)، همچنین وجه شیب و کلاس های شیب محاسبه گردید. محاسبات در سه عارضه مخروط افکنه، دشت و دامنه تسری یافت. مساحت محاسبه و میانگین و میانه به-دست آمده ملاک تحلیل واقع شد. میانگین متغیرها در هر زمین شکل برحسب طبقه بندی ملاک تعیین حالت و وضعیت آنها قرار گرفت. نتایج نشان داد که جهت کلی دامنه ها بجز در زاگرس مرتفع که به دلیل سنگ-شناسی خاص و انحلال آهک ها جهت دامنه به سمت جنوب شرقی و شرق می باشد،در محدوده های دیگر در امتداد جنوب غربی قرار دارد. انحنا در دامنه ها حاکی از غلبه انحنای تخت می باشد. بیشترین مقدار شیب در مرتفع و مناطق دیگر شیب های حداقل را دارا هستند. جهت کلی در مخروط افکنه-های هر سه منطقه در امتداد جنوب غرب و انحنای پلان در مخروط های مرتفع و چین خورده به سمت تقعر و در دگرگون به سمت تحدب گرایش دارند. مساحت غالب مخروط ها بجز در دگرگون شیب حداقل را به نمایش می گذارند. جهت غالب در دشت های چین خورده و مرتفع در امتداد شمال شرقی و در دگرگون در امتداد جنوب غرب می باشد و جهت غالب آن ها از جهت عمومی دشت پیروی می کند. انحنای پلان در دشت-های مرتفع به سمت منظم و در دو منطقه دیگر به سمت تقعر گرایش دارند. نتایج حاصل شده نشان داد که از تحلیل انحنا و شیب استخراج شده از dem می توان به ارتباط بین سنگ شناسی و ساختمان با زمین شکل ها دست یافت.