اثربخشی آموزش تریز بر خلاقیت دانش آموزان

آموزش و افزایش خلاقیت از جمله غایت های همه جوامع و مراکز آموزشی آنهاست که به روش های گوناکون در پی آن هستند. یکی از جدیدترین، جامع ترین و کارآمدترین روش های ایجاد و افزایش خلاقیت در افراد مختلف از جمله در دانش آموزان، آموزش تریز است که ابتدا در مراکز صنعتی مورد استفاده بوده است و امروزه در حال ورود به مراکز آموزشی است. هدف این پژوهش اثر بخشی آموزش تریز بر میزان خلاقیت و مولفه های آن در دانش آموزان است. طرح این پژوهش از نوع پژوهش های آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر دوم دبیرستان شهر سمنان بودند، به عنوان نمونه 50 نفر از دانش آموزان دختر پایه ی دوم دبیرستان یکی از دبیرستان های سمنان به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند که با کاربندی تصادفی تعداد 25 نفر از آنها تحت آموزش تریز به عنوان متغیر مستقل قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار های لازم برای پژوهش، شامل طرح درس6 جلسه ای آموزش تریز که بر اساس اصول اساسی این آموزش و برگرفته از آموزش های قبلی است و پرسشنامه خلاقیت سنج تورنس بود. بعد از جمع آوری داده های خلاقیت و مولفه های آن در پیش آزمون و پس آزمون، داده ها با نرم افزار spss و با روش تحلیل مانکووا تجزیه و تحلیل شد. نتیج? نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در مولفه های بسط و اصالت تفاوت معنادار وجود دارد، اما در مولفه های سیالی و انعطاف پذیری چنین تفاوتی مشاهده نشده است.