مسیولیت مدنی محافظین راه

محافظ در حقوق ایران معادل دارنده است که می تواند مالک شی باشد یا اینکه تسلط و سیطره فعلی برشی داشته باشد و نگهداری شی تحت سلطه خود را انجام دهد وآن را اداره کند. به عبارتی دیگر محافظ کسی است که شی تحت سلطه و تصرف وی است و حق هرگونه اقداماتی روی آن داشته و نظارت آن را نیز در اختیار داشته باشد با مداقه در قوانین می توان وزارت راه وشهرسازی،شهرداری،وزارت جهاد کشاورزی، دهیاری و محافظ راه خصوصی را به عنوان محافظ راه تلقی نمود.امروزه معابر عمومی تحت حفاظت و مراقبت نهادهای مسئول فوق می باشد که طبق قوانین موجود در صورتی که نقص راه موجب بروز حادثه گردد و خسارتی به بار آید محافظ راه به جهت اینکه دارنده اصلی شی است و شی مزبور تحت تصرف و استیلا وی می باشد مکلف به حبران خسارت است.رژیم حقوقی کشور ما در مورد مسئولیت ناشی از راه مبتنی بر مسئولیت محض است که طبق تبصره 3 ماده 14 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی هرجائی که نقصی از راه باعث ورود خسارت به استفاده کنندگان شود و بر اساس نظر کارشناسان تصادف،نقص راه ،موثر در تصادفات باشد محافظ راه ملزم به جبران خسارت می باشد؛بنابر این محافظ راه حتی اگر ثابت کند که مرتکب هیچ گونه تقصیری نشده یا اوضاع واحوال حادثه برا ی او ناشناخته است،نمی تواند از مسئولیت معاف گردد.زیرا قانون گذار به طور مطلق عیب و نقص را موجب مسئولیت می داند و حتی در صورتی که ثابت نماید زمان و فرصت کافی برای اقدامات احتیاطی نداشته از مسئولیت معاف نخواهد شد. مقصود از نقص،هرنوع اشکال در راه است که باعث ورود خسارت می شود و طراحی،محافظت،مراقبت یا ایمنی را در بر می گیرد.