بررسی تاثیر مشارکت درفعالیتهای فوق برنامه درسی برسازگاری اجتماعی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان مدارس غیر انتفاعی شهر شیراز در سال تحصیلی90-89

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مشارکت درفعالیتهای فوق برنامه درسی برانگیزه پیشرفت وسازگاری اجتماعی دانش آموزان مدارس غیر انتفاعی شهر شیراز در سال تحصیلی90-89. جامعه آماری تمامی مدارس متوسطه غیر انتفاعی شهر شیرازدر سال1389تعداد135که65دبیرستان دخترانه و70دبیرستان پسرانه.برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده می شود.برای به دست آوردن اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شد که بین دانش آموزان توزیع گردید و با استفاده از بسته نرم افزاری spss و کاربرد روش های آماری آزمون t برای گروه های مستقل، ، تحلیل کوواریانس اطلاعات به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میزان انگیزه پیشرفت گروه آزمایش و کنترل در پس ازمون پس از حذف تاثیر پیش آزمون تفاوت معنادار وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون t برای گروه های مستقل نشان داد که بین میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزانی که در کلاس های فوق برنامه شرکت کرده اند و دانش آموزانی که در کلاس های فوق برنامه شرکت نکرده اند تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میزان انگیزه پیشرفت پسران و دختران گروه شرکت کننده درکلاس های فوق برنامه در پس ازمون پس از حذف تاثیر پیش آزمون تفاوت معنادار وجود دارد و تفاوت نمرات پسران و دختران گروه شرکت کننده درکلاس های فوق برنامه بخاطر جنسیت می باشد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میزان سازگاری اجتماعی پسران و دختران گروه آزمایش در پس ازمون پس از حذف تاثیر پیش آزمون تفاوت معنادار وجود ندارد.