بهینه سازی فرآیند سنگ زنی سوپرآلیاژ تینکونل 738 با استفاده از روش طراحی آزمایشات

در این تحقیق هدف بهبود خروجی های زبری سطح و سختی قطعه کار در فرآیند سنگ زنی بوده است . برای این منظور و با توجه به روش طراحی آزمایشات تعداد سه ورودی را که تاثیر به سزایی روی این عوامل خروجی دارند را انتخاب نمودیم که عبارت بودند از : عمق براده برداری ، سرعت برشی و دانه بندی سنگ . برای هرکدام از ایی پارامترهای ورودی دو سطح بالا و پایین در نظر گرفتیم که این سطوح برای عمق بین 0.1 تا 0.2 و برای سرعت برشی بین 15 تا 25 و برای دانه بندی سنگ با دو عدد دانه 46 و 80 انتخاب گردیدند. سپس یک طرح آزمایشی تصادفی را با استفاده از نرم افزار مینی تب و بر اساس روش فاکتوریال کامل ایجاد نمودیم که این سطوح را شامل می شدند و در ضمن برای اطمینان از اینکه این دو سطح واقعا کفایت می کنند یا نه تعدادی نقطه میانی را نیز توسط نرم افزار در طرحها اتخاذ نمودیم . سپس با همین مدل تصادفی آزمایشات را انجام دادیم و نمونه ها را از نظر تغییرات در سختی و زبری سطح اندازه گیری نموده و نتایج را یادداشت نمودیم . سپس با استفاده از یک تحلیل واریانس که به کمک نرم افزار انجام گرفت مشخص گردید که نقاط میانی بدون تاثیر بوده اند . ضرایب اثرات اصلی و اثرات متقابل توسط تحلیل رگرسیون محاسبه شده و مواردی که کمتر از 0.5 باشند منطقه معناداری ما محسوب گشته اند و بقیه اثرات به دلیل اثر کم حذف شده اند . در نهایت با استفاده از این ضرایب معادله رگرسیون مناسب به داده ها برازش داده می شود . در نهایت برای به دست آوردن یک صافی سطح خوب و سختی بالا در قطعه به صورت همزمان از روش بهینه سازی مینی تب ستفاده برده ایم.