پهنه بندی پارامترهای کمی و کیفی آبخوان دشت شهرکرد با استفاده از روش های زمین آمار

منابع آب زیرزمینی یکی از مهمترین عوامل توسعه پایدار محسوب می گردد. روش های زمین آماری یکی ازروش های مناسب درون یابی برای تهیه نقشه های پهنه بندی کمی و کیفی آب های زیرزمینی می باشد. هدف ازاین تحقیق، بررسی تغییرات مکانی ارتفاع سطح آب زیرزمینی وپارامترهای کیفی آب (هدایت الکتریکی، کلسیم،سدیم، منیزیم، کلر، بیکربنات،سولفات،نیترات)وتعیین توزیع بهینه شبکه چاه-های دشت شهرکرد با دقت قابل قبول می باشد. باتوجه به معیارارزشیابی متقابل ومقدارrms، ase،meوc0/(c0+c)ازبین مدل های مختلف زمین آماری برازش داده شده به داده های کمی وکیفی آب زیرزمینی،تخمینگر کریجینگ عام با روند درجه یک برای داده های هدایت الکتریکی،کریجینگ عام و روند درجه یک با مدل کروی پنچ گانه برای داده های کلسیم، لاگ کریجینگ معمولی بامدل نمایی برای داده های کلر و منیزیم-،کریجینگ عام و روند درجه یک با مدل نمایی برای داده های بیکربنات،لاگ-کریجینگ معمولی بامدل کروی پنج گانه برای داده های سولفات و سدیم،کریجینگ معمولی بامدل نمایی برای داده های نیترات ومدل کوکریجینک بامتغیرکمکی شیب ومدل کروی برای ترازآب زیرزمینی دشت شهرکردبرگزیده ونقشه های کمی وکیفی ترسیم گردیده است. نتایج حاصل ازمقایسه روش های مختلف درون یابی با روش انتخاب شده زمین آماری،نشان می دهد که روش های زمین آماری برگزیده شده درمقایسه باروش های معین،برتری قابل ملاحظه ای دارند. همچنین، در این تحقیق، برای بدست آوردن شبکه بهینه پایش ازدوروش حذف چاه های غیرضروری (تعیین و حذف تعداد6 چاه غیر ضروری ازشبکه با استفاده ازمعیارارزشیابی متقابل)واضافه کردن چاه(تعیین و افزودن تعداد 11 چاه به مناطقی که دارای بیشترین میزان خطابودند) استفاده شده است. بطور کلی، نتایج حاصل از نقشه های پهنه-بندی کیفی نشان دهنده کاهش کیفیت آب های زیرزمینی در مناطق مرکزی و خروجی دشت می باشد.