بررسی عوامل موثر بر انتخاب دورکاری و تاثیر آن بر تعادل کار-زندگی و رضایت شغلی کارکنان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی

در دهه ی گذشته دورکاری به نوعی رایج از طبقه بندی کار تبدیل شده است. در واقع کشورهای مختلف به منظور دستیابی به اهدافی از قبیل تداوم عملیات ها، کاهش هزینه های مدیریت و نیز گسترش توانایی کارمندان در متعادل نمودن تعهدات زندگی شخصی و کاریشان، به دنبال پیاده سازی دورکاری هستند. به اعتقاد کارشناسان، افزایش روزافزون مسافرتهای درون شهری، ترافیکهای سنگین صبحگاهی و عصرگاهی، افزایش هزینه های رفت و آمد افراد از محل کاربه خانه ها، ایجاد آلودگی در شهرهای به ویژه بزرگ، اتلاف زمان افراد برای رسیدن به محل کار، از بین رفتن انرژی از جمله موضوعاتی است که طبق آن ایده های دورکاری مطرح شده است. در حقیقت دورکاری یکی از روش های مدرن کار کردن است و با توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و فراگیرشدن امکانات بسیاری از جمله اینترنت پرسرعت و ارزان، تلفن همراه، تله کنفرانس، رایانه های پرقدرت شخصی و شبکه های بی سیم، به سرعت در حال توسعه و گسترش است. در ایران نیز در سال 89 قانون مربوط به اجرای این نوع کار در هیئت دولت به تصویب رسیده است. در این مطالعه برای تعیین اینکه چه فاکتورهایی باید مورد توجه قرار بگیرند، ابتدا نیاز است تا فواید و چالش های دورکاری به تصویر کشیده شود؛ مهمترین فاکتورها در این مطالعه بر اساس هر دو نوع متغیر علت و معلول مدل شدند. متغیر های علی اصلی که تاثیرشان در انتخاب دورکاری بررسی شدند: عوامل دموگرافیک، نگرش مثبت یا منفی نسبت به طرح دورکاری و زمان رفت و آمد از منزل تا محل کار و متغیر های معلول اصلی که انتخاب شده اند تعادل کار- زندگی و رضایتمندی شغلی کارکنان است. قسمت اول این تحقیق(عوامل موثر بر انتخاب دورکاری) از نوع توصیفی-همبستگی و بخش دوم(تاثیر دورکاری بر تعادل کار-زندگی و رضایت شغلی) از نوع تجربی می باشد. از جمله دلایل اصلی برای بکارگیری و یا مشارکت در طرح های دورکاری (هم برای شرکتها و هم برای افراد) ، مزایای موجود در این زمینه ها است. نتایج این مطالعه بر اساس تحقیق انجام شده در وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی به عنوان آغازگر اجرای طرح در کشور می باشد. پس از تعیین و تأیید شاخص های مرتبط با متغیرهای اصلی مساله، پرسشنامه تهیه شده و در نمونه آماری توزیع گردید. نمونه مورد بررسی در این پژوهش80 نفر از کارکنان دورکار و80 نفر از کارکنان غیردورکار وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی می باشد. داده های گردآوری شده از طریق نرم افزار spss و با استفاده از آزمون t، تحلیل رگرسیون و آزمونهای فریدمن و کلموگروف اسمیرینف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان می دهد: دو فاکتور وجود دارد که بر انتخاب دورکاری توسط افراد تاثیر می گذارد: 1)زمان رفت و آمد افراد به محل کار(که بر انتخاب دورکاری تاثیر مثبت دارد)، 2) نگرش مثبت نسبت به دورکاری (که بر انتخاب دورکاری تاثیر مثبت دارد). همچنین معلوم شد که دورکاران در ایجاد تعادل میان نیازهای کار و زندگی موفق ترند اما از لحاظ رضایت شغلی تفاوت چندانی با غیردورکاران ندارند.