تولید گرانولهای کامپوزیتی سرامیک-پلیمر بااستفاده ازگرانولاتوراختلاطی باتنش برشی بالابه منظورکنترل تخلخل واسنحکام مکانیکی ذرات

گرانولاسیون، یک فرآیند بزرگ کردن اندازه است که به طور گستردهای در صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار میگیرد. به کمک این عملیات، جریان پذیری، آزادسازی، دانسیته تودهای و ساختار پودر بهبود می یابد. در میان روشهای مختلف گرانولاسیون، گرانولاسیون مرطوب در گرانولاتور اختلاطی با تنش برشی بالا، بدلیل زمان کوتاه فرآیند و تولید گرانولهای متراکم مورد توجه است. سه مکانیسم 1- تر شدن و هسته زایی 2- تحکیم و رشد 3- فرسایش و شکستن در گرانولاسیون مرطوب وجود دارد و عوامل زیادی بر این سه مکانیسم اثر گذارند که این عوامل به دو دسته خواص و شرایط عملیاتی تقسیم بندی شدهاند. اثرات این عوامل در پارهای اوقات، با هم تداخل میکنند و باعث پیچیدگی پیش بینی خواص گرانول نهایی میشوند. با وجود تحقیقات زیاد هنوز مدل جامعی در این زمینه ارائه نشده است. در این مطالعه، به بررسی عواملی نظیر سرعت پروانه همزن، میزان مایع پیونددهنده نسبت به پودرجامد، اندازه پودر نیترات آمونیوم، درصدجرمی پودرنیترات آمونیوم، زمان اختلاط فرآیند، زمان اختلاط پس از تزریق بر خواصی از قبیل توزیع اندازه گرانول، شکل گرانول و مقاومت گرانولها پرداخته شده است. پارهای از نتایج بدست آمده به شرح زیر میباشد: افزایش سرعت پروانه همزن، نسبت مایع به جامد و کاهش اندازه پودر اولیه باعث افزایش سهم گرانولهای درشت میشود. افزایش سرعت پروانه همزن، و مدت زمان اختلاط موجب صافتر شدن سطح گرانول ها و تا حدودی افزایش کرویت میشود. افزایش درصد جرمی نیترات آمونیوم باعث کاهش استحکام می شود. افزایش نسبت مایع به جامد مهمترین عامل افزایش استحکام گرانول ها می باشد.