اپوکسایش شبه حیاتی آلکن ها توسط سدیم پریدات کاتالیز شده به وسیله ی منگنز تترافنیل پورفیرین قرار گرفته بر روی sba-15 پیوند شده با ایمیدازول و تخریب فوتوکاتالیستی رنگ های آلی توسط نانو ذرات اکسیدهای مختلط zno-fe2o3

در این تحقیق کاتالیست منگنز(iii) تترافنیل پورفیرین کلراید [mn(tpp)cl]، بر روی نگهدارنده مزو متخلخل sba-15 قرار گرفت و فعالیت کاتالیستی آن در اپوکسایش آلکن ها و هیدروکسیله کردن آلکان ها بررسی شد. نگهدارنده مورد استفاده از موقعیت محوری به کمپلکس منگنز (iii) تترافنیل پورفیرین متصل شد. کاتالیست به وسیله روش های uv-vis، icp، sem،tem و bet شناسایی گردید. پس از تهیه و شناسایی کاتالیست ناهمگن [mn(tpp)cl]@im-sba-15، پیشرفت واکنش اپوکسایش آلکن های خطی و حلقوی متفاوت تحت شرایط به هم زدن مغناطیسی و تحت تابش فراصوت مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار، ابتدا شرایط واکنش مانند نوع اکسنده، حلال و مقدار کاتالیست بهینه شد و در نهایت سدیم پریدات به عنوان بهترین اکسنده و نسبت مساوی از آب و استونیتریل به عنوان بهترین حلال انتخاب گردید. این کاتالیست فعالیت بسیار بالایی را در اپوکسایش آلکن هایی نظیر سیکلواکتن، سیکلوهگزن، استایرن، 1- اکتن و 1- دودسن از خود نشان داد. در گام بعدی قابلیت بازیابی کاتالیست مورد بررسی قرار گرفت. که قابلیت بازیابی و استفاده ی مجدد بالایی از خود نشان داد. همچنین استفاده از امواج فراصوت زمان انجام واکنش ها را تا حد زیادی کاهش داد. در کار دوم، تخریب فوتوکاتالیستی رنگ های متیلن بلو و برلیانت گرین توسط نانو ذرات اکسیدهای مختلط zno-fe2o3 بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش مقدار فوتوکاتالیست تا حد مشخصی بازده واکنش تخریب را افزایش می دهد، اما از آن به بعد باعث کاهش بازده واکنش می شود. همچنین حضور اکسیژن برای انجام واکنش لازم و ضروری است اما افزایش بیش از حد آن بازده واکنش را کاهش می دهد. اثر ph محیط در تمام واکنش ها بررسی شد که مقدار بهینه آن ph برابر 9 بود. تأثیر دما بر روی واکنش تخریب بررسی شد و مشاهده گردید که بهترین دما برای انجام این واکنش ها، همان دمای اتاق است. بررسی های سینتیکی نشان داد که این واکنش ها از قانون سرعت درجه اول پیروی می کنند.