بررسی و ارزیابی عملکرد بادبند های زانویی در کاهش نیازهای لرزه ای- غیر ارتجاعی

در قابهای مهاربندی شده زانویی kbf یک انتهای مهاربند قطری بجای اتصال به گره اتصال تیر ستون به عضو مورب زانویی متصل می شود. عضو مورب زانویی به عنوان یک میراگر هیسترزیس طوری طراحی می شود که با پذیرش تغییر شکلهای غیر الاستیک، ضمن استهلاک انرژی لرزه ای مانع از ورود سایر اعضا به محدوده غیر ارتجاعی شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی و ارزیابی عملکرد، بادبند های زانویی معمولی، ساخته شده از فولاد کم مقاومت و بادبند های ضربدری معمولی و بادبند های ضربدری که آلیاژ های حافظه دار شکلی در آن ها استفاده شده، در کاهش نیازهای لرزه ای- غیر ارتجاعی انجام شده است. از این رو از هر کدام از نمونه های فوق، پنج قاب، 3، 5، 7، 10و 12، طبقه با استفاده از نرم افزار opensees مدل شده و مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این کار ابتدا بادبند زانویی معمولی با استفاده از آیین نامه های معمول طراحی شده و با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیر ارتجاعی افزاینده تحت شتاب نگاشت های طبس، نورتریج وچیچی، پارامتر های لرزه ای از قبیل ضریب رفتار و سختی جانبی آن ها بدست آمده، سپس عضو زانویی ساخته شده ار فولاد کم مقاومت با عضو زانویی ساخته شده از فولاد معمولی تعویض شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مرحله بعد اعضاء زانویی حذف شده و بادبند ضربدری معمولی مطالعه شده سپس از آلیاژ حافظه دار شکلی در محل اتصال بادبند به تیر و ستون استفاده شده و مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین، با توجه به نتیجه مطالعات انجام شده می توان گفت استفاده از فولاد کم مقاومت در عضو تسلیمی بادبند زانویی سبب افزایش شکل پذیری، ضریب رفتار و سختی جانبی نمونه ها می شود. همچنین با استفاده از آلیاژ حافظه دار شکلی در بادبند ضربدری می توان از تغییر مکان های زیاد در بام جلوگیری نمود و با بدست آوردن ضریب رفتار بزرگتر، از سازه های اقتصادی تری در آینده بهره برد.