بررسی منشا، کمیت و کیفیت زه آب های جنوب شهر اصفهان

با توجه به کمبود منابع آب در استان اصفهان، توجه به تمام ظرفیت ها و منابع آب امری بدیهی به نظر می رسد. یکی از این منابع، آب زیرسطحی موجود در جنوب شهر اصفهان، حد فاصل زاینده رود و کوه صفه می باشد. تعیین حجم و کیفیت آب زیرسطحی در هدایت تصمیم گیری ها و مدیریت منابع آب نقشی به سزا دارد. هدف این تحقیق بررسی منشا، کمیت و کیفیت آب زیرزمینی موجود در جنوب شهر اصفهان می باشد. جهت بررسی وضعیت کمی آبخوان و منشا آن در یک دوره شش ماهه، اطلاعات کمی و کیفی آب چاه های محدوده مطالعاتی شامل عمق سطح ایستابی، هدایت الکتریکی و ph اندازه گیری و ثبت شد. همچنین اطلاعات کمی و کیفی موجود در سازمان های ذیربط که حاوی داده هایی همچون هواشناسی، ضریب آبگذریِ آبخوان، نوع خاک، جنس سنگ بستر و ضریب هدایت هیدرولیکی خاک بود؛ جمع آوری شد. میانگین ماهانه عمق آب در آبخوان نشان داد این متغیر با شروع فصل گرم، ناگهان افت کرده (2/1 متر) ولی تغییرات عمق آب معنی داری نبود. آهنگ کاهش عمق در طول دوره مطالعه کاهنده بود. افزایش میانگین ماهانه ph نشان داد که با افزایش دمای هوا ph روندی افزایشی دارد. تغییرات میانگین ph چاه های منطقه در طول دوره معنی دار نبود. میانگین ph برابر با 5/7 بدست آمد که جهت استفاده در آبیاری فضای سبز محدودیتی ایجاد نمی کند. میانگین ماهانه ec هم با شروع فصل گرما روندی افزایشی داشت. تغییرات ec تا پایان فصل گرما آهنگی ثابت داشت. تغییرات میانگین ec در طول دوره معنی دار نبود. مقدار میانگین ec آب برابر 1900 میکروموس بر سانتیمتر شد. بر اساس اطلاعات دهه هشتاد نیز میانگین ec در محدوده طرح حدود 2000 میکروموس بر سانتیمتر و میانگین sar حدود 5 (mmol/lit)0.5 بوده است که برای آبیاری گیاه چمن که غالب فضای سبز را تشکیل می دهد قابل استفاده بود. این ec برای درختان زینتی موجود در منطقه نیز چندان بالا نیست. آب موجود، از نظر آبیاری، آبی شور و سدیمی می باشد بنابراین بهتر است جهت استفاده با آب رودخانه (در مواقع موجود) تلفیق تا از اثرات آن کاسته شود. تاثیر بارندگی، میزان ذخیره آبخوان، نشت فاضلاب و آبیاری فضاهای سبز موجود در منطقه بر میزان بهره برداری در ماه های گرم و خشک غیرقابل انکار بود. حجم آبخوان 11 میلیون مترمکعب بدست آمد. منشا عمده آب آبخوان بطور غیر مستقیم آب رودخانه زاینده رود است. نفوذ آب باران از مناطق بالادست نیز در تغذیه آبخوان دارای تاثیر جزئی بود. گرچه نشت فاضلاب غیر قابل انکار است اما بر تغذیه آبخوان بی تاثیر بود.