بررسی زمانبندی گروهی در جریان کارگاهی انعطاف پذیر

امروزه به منظور استفاده بهتر از منابع و تولید محصولات مطابق با نیاز مشتریان و با توجه به سطح رقابت موجود میان شرکت ها به کارگیری یک برنامه زمانبندی مناسب از اهمیت مضاعفی برخوردار شده است. در این پایان نامه، مسئله زمانبندی گروهی جریان کارگاهی دو مرحله ای انعطاف پذیر بدون وقفه با در نظرگرفتن محدودیت زمان های آماده سازی وابسته به توالی گروه ها مورد مطالعه قرار گرفته است. در این مسئله همه قطعات مسیر پردازشی یکسانی را طی نموده که شامل دو مرحله با ماشین های موازی مشابه بوده و قطعات باید بدون هیچ وقفه ای از دو مرحله عبور نمایند. همچنین کارهای مشابه بمنظور کاهش زمان های صرف شده برای آماده سازی ماشین ها به گروه های مختلفی تخصیص می یابند که در نتیجه مسئله شامل دو سطح از زمانبندی می گردد ، در سطح اول توالی کارها در هریک از گروه ها تعیین می شود، در حالی که در سطح دوم توالی خود گروه ها تعیین می گردد. برای این منظور، دو الگوریتم فراابتکاری به نام های" الگوریتم ژنتیک (ga) و الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات (pso)" توسعه یافته اند. بمنظور بررسی عملکرد الگوریتم ها سه ساختار مختلف از مسائل با اندازه های کوچک، متوسط و بزرگ طراحی شده و همچنین از نظر حداکثر زمان تکمیل کارها و میزان زمان حل که بترتیب نشانگر کارایی و اثر بخشی الگوریتم ها می باشند با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته اند. مقایسه عملکرد الگوریتم های ذکر شده با یکدیگر نشان می دهد که در مسئله کوچک و متوسط دو الگوریتم عملکرد مشابهی از دید حداکثر زمان تکمیل کارها داشته ولی در مسائل با ابعاد بزرگ الگوریتم ژنتیک دارای عملکرد بهتری می باشد. همچنین نتایج حاکی از آنست که الگوریتم ژنتیک بطور معناداری در تمام مسائل دارای زمان حل بهتری نسبت به الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات می باشد. در ادامه جهت مطالعات آتی توصیه می گردد که الگوریتم های پیشنهادی با استفاده از سایر معیارهای عملکرد مورد مطالعه قرار گیرند. علاوه بر این حل مسئله با استفاده از الگوریتم های فرا ابتکاری جدید و بررسی این مسئله بصورت چند هدفه نیز مفید می باشد .