مقایسه کارایی لتروزول به عنوان یک ماده غیراستروئیدی آنتی آروماتاز با هورمون استروئیدی 17-a متیل تستوسترون در فرآیند نرسازی ماهی جنگجوی سیامی( betta splendes )

در تحقیق حاضر کارایی لتروزول به عنوان یک ماده غیراستروئیدی بازدارنده آروماتاز و هورمون استروئیدی 17?- متیل تستوسترون در فرآیند نرسازی ماهی جنگجوی سیامی ( betta splendes ) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور دو آزمایش طراحی شد که در آزمایش اول، لاروهای ماهی جنگجوی سیامی در روزهای 2، 10، 20، 30 و 40 پس از جذب کیسه زرده در محلول های حاوی لتروزول ( 500، 1000 و 1500 میکروگرم بر لیتر) و در هر بار به مدت 8 ساعت غوطه ور گردیدند و سپس به مدت 3 ماه پرورش داده شدند. در این آزمایش درصد نرسازی ماهی جنگجوی سیامی در تیمارهای 1000 و 1500 میکروگرم بر لیتر، %100 و در تیمار 500 میکروگرم بر لیتر %1/87 بود که همگی نسبت به تیمار شاهد ( %33/45 ) از اختلاف معنی داری در تغییر نسبت جنسی برخوردار بودند. اما هیچگونه اختلاف معنی داری از لحاظ وزن نهایی و طول استاندارد ماهی های تحت تیمارهای لتروزول و تیمار شاهد مشاهده نشد. در آزمایش دوم، تیمار با هورمون 17-? متیل تستوسترون ( 500، 700 و900 میکروگرم بر لیتر) در روزهای دوم، پنجم و هشتم پس از جذب کیسه زرده و در هر بار به مدت 3 ساعت انجام شد. درصد نرسازی در تیمارهای500 ، 700 و 900 میکروگرم بر لیتر به ترتیب 78، 33/90 و 66/99 درصد بود که از اختلاف معنی داری در تغییر نسبت جنسی نسبت تیمار شاهد برخوردار بودند. درصد تلفات، کاهش رشد وزنی و طولی در تیمارهای 700 و 900 میکروگرم بر لیتر نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی داری بود، اما در تیمار 500 میکروگرم بر لیتر چنین اختلافاتی مشاهده نشد. بنابراین از این تحقیق می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که داروی لتروزول نسبت به هورمون 17-? متیل تستوسترون از کارایی بالاتری در نرسازی ماهی جنگجوی سیامی برخوردار بوده است.