تأثیر سرمایه اجتماعی بر اشتغال زنان

سوال محوری این تحقیق این است که آیا بین سرمایه اجتماعی و اشتغال زنان بومی و مهاجررابطه ی معنی داری وجود دارد یا خیر؟درمرور بخش نظری معرف ها و ابعاد سرمایه اجتماعی و همچنین عوامل موثر و مرتبط با مفاهیمی نظیر شبکه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، جامعه پذیری، سبک زندگی، هنجارهای همیاری و پویایی جمعی تشریح شدند و سپس تأثیر سرمایه اجتماعی به مثابه متغیر درونی پژوهش بر وضعیت اشتغال نیز بیان گردیدیافته های این پژوهش در بخش توصیفی حاکی از آن است که میانگین درآمد در بین پاسخگویان 350هزار تومان و میانگین درآمد همسر پاسخگویان 625 هزار تومان است . زنان بومی و مهاجر خانه دار از بیشترین سظح درآمدی برخوردارند و نشان می دهد که زنان در صورت بالا بودن درآمد همسر به اشتغال مبادرت نمی کنند.بیشتر پاسخگویان با 4/36 درصد،تمایل خیلی زیادی به اشتغال دارند و 4/41 درصد پاسخگویان نیز بیان کرده اند که توانایی زیادی برای اشتغال در خود می بینند و تلقی مثبتی نسبت به اشتغال دارند.50 درصد پاسخ گویان نحوه ی آشنایی با شغلشان و 3/29 درصد نحوه ی راه یابی به شغل خود را از طریق شبکه های اجتماعی غیر رسمی(سفارش دوستان و آشنایان) عنوان کرده اند و 5/19درصد عنوان کرده اند که قبل از آزمون و مصاحبه سفارش شده اند. در مورد انگیزه اشتغال در اولویّت اول 8/43 درصد(کمتر از نیمی از زنان) مهم-ترین انگیزه ی خود برای اشتغال را کسب درآمد وانگیزه اقتصادی و بیش از 56درصد دلایلی نظیر تماس اجتماعی، منزلت اجتماعی ، خودشکوفایی و احساس آرامش را بیان کرده اند. بر اساس یافته های این پژوهش در بخش استنباطی بین متغیرهای بعد خانوار، وضعیت تأهل، پایگاه منزلتی و سرمایه اجتماعی با اشتغال زنان بومی و مهاجر رابطه معنی داری وجود دارد.همچنین بین سن زن و اشتغال زنان مهاجر رابطه معنا داری مشاهده شد در حالیکه این رابطه بین زنان بومی از نظر آماری مشاهده نشده است.همچنین بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیره، متغیرهای سن زن، بعد خانوار، وضعیت تأهل، پایگاه منزلتی بیشترین واریانس(59درصد) از متغیر وابسته را تبیین کرده اند.در مجموع وارد کردن متغیرسرمایه اجتماعی به مدل تنها 9 درصد از تغییرات متغیر وابسته(اشتغال زنان) را تبیین کرد. پس می توان گفت که اضافه کردن متغیر سرمایه اجتماعی تأثیر زیادی بر احتمال اشتغال زنان ندارد.