اثرات پرایمینگ بذر در مزرعه و دورآبیاری برراندمان مصرف آب ، عملکرد و اجزاء عملکرد دو رقم ذرت (zea mays l.)در همدان

این تحقیق در دو بخش آزمایشگاهی و مزرعه ای به منظور بررسی اثرات پرایمینگ بذر در مزرعه بر روی دو رقم ذرت میان رس انجام شد. طرح آزمایشی بکار رفته در بخش آزمایشگاهی فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بود. عامل اول دو رقم سینگل کراس 580 و 600 و عامل دوم ترکیبی از آب معمولی و غلظتهای 01/0، 02/0، 03/0 و 05/0 درصد محلول روی در سه زمان خیساندن 16،14 و 18 ساعت در کنار تیمار شاهد (پرایم نشده) بود. بر اساس نتایج بدست آمده در بخش آزمایشگاهی کاربرد محلول روی با غلظت 03/0 درصد در مدت 16 ساعت بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی، طول و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه را سبب شد. استفاده از آب معمولی به مدت 18 ساعت نیز بعد از تیمار مذکور صفات فوق را نسبت به تیمار شاهد(پرایم نشده) در هر دو رقم افزایش داد. در بخش مزرعه ای نیز با استفاده از نتایج بدست آمده از قسمت آزمایشگاهی، آزمایشی بصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در کرت های اصلی سه دور آبیاری با استفاده از تشت تبخیر کلاس a در سه سطح 50، 100 و 150 میلی متر قرار داده شد و در کرت های فرعی دو رقم ذرت بکار رفته در بخش آزمایشگاهی با سه سطح تیمار مزرعه ای بذر شامل پرایم با آب معمولی به مدت 18 ساعت، پرایم با محلول روی 03/0 درصد به مدت 16 ساعت و عدم پرایم به صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد در هر دو رقم پرایم کردن بذر به ویژه با محلول روی سبب افزایش قابل توجهی در سرعت و درصد سبز شدن گردید. این افزایش در مورد رقم سینگل کراس 600 بیشتر بود و به ترتیب برای سرعت و درصد سبز شدن 60 و 26 درصد برآورد گردید. کاهش دور آبیاری در هر دو رقم سبب کاهش شاخص های رشدی نظیر شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و ماده خشک کل گردید. اما در گیاهان حاصل از بذور پرایم شده به ویژه با محلول روی میزان کاهش شاخص های مذکور به طور معنی داری کمتر بود. در میان اجزای عملکرد به جز تعداد ردیف دانه در بلال که با کاهش دور آبیاری افزایش یافت، بقیه اجزای عملکرد در اثر کاهش دور آبیاری کاهش یافتند.