ارزیابی عملکرد کارکنان بر اساس رویکرد یکپارچه فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی و تاپسیس فازی (مطالعه موردی شهرداری منطقه 18 تهران)

یکی از سرمایه های اصلی و معنوی هر سازمانی سرمایه نیروی انسانی آن سازمان است . سیستم ارزیابی عملکرد کارکنان از حوزه های مهم مدیریت منابع انسانی است که می تواند بطور قابل ملاحظه ای عملکرد سازمان و مزیت رقابتی را تحت تأثیر قرار دهد. نظر به اینکه نمی توان بدون کنترل، مدیریت و بدون ارزیابی،کنترل نمود، لذا ارزیابی یکی از مهمترین مباحث در افزایش بهره وری و کیفیت کار می باشد و به دلیل بررسی رفتارها و قابلیت های کارکنان و رشد و شکوفائی آنان برای رسیدن به اهداف سازمان دارای اهمیت فراوانی است. طرح ریزی سیستم ارزیابی عملکرد کارکنان یک سازمان کاری پیچیده و حساس است و نمی توان آن را بدون استفاده از رویکرد منسجم و کارآمد به سرانجام رساند. در اکثر سازمانهای ایرانی ارزیابی عملکرد کارکنان با چند فرم ثابت برای تمامی افراد صورت می گیرد. معیارهای این فرم ها نیز ارتباط چندانی با فعالیت های افراد نداشته و در بیشتر مواقع ارزیابی ها ذهنی صورت می گیرد بنابراین این موضوع اهمیت می یابد که آیا کارکنان دارای انتظارات نانوشتـــه هستند و آیا این انتظارات تعیین شده اند؟ با تمرکز بر این مسئله، ارزیابی کنندگان می توانند اطلاعات خاص درباره ارزیابی عملکرد را جمع آوری و نتایج را براساس میزان موفقیت در نیل به اهداف گزارش کنند از این طریق می توان انتظارات را بهتر برآورده نمود. این تحقیق از نوع توصیفی- کاربردی بوده و هدف آن ارائه یک مدل جهت اولویت بندی شاخص های موثر در ارزیابی عملکرد کارکنان بر اساس فرآیند ترکیبی (ahp وtopsis فازی) می باشد. بطور کلی این مدل ، شامل6 معیار اصلی و25 گزینه است که به وسیله خبرگان تعیین و به تأیید نهایی رسیده است. نتایج بدست آمده به روش ahp (مدل ea) نشان دهنده آن است که عواملی همچون توانمندسازهای سازمانی ، مهارتهای شغلی و توانمندی های ویژه از مهمترین معیارهای اصلی انتخاب شده توسط کارکنان بوده و رتبه بندی با استفاده از تکنیک topsis نشانگر اولویت و اهمیت گزینه هایی از جمله؛ کیفیت و دقت انجام کار، مسئولیت پذیری و پشتکار در انجام وظایف ، میزان مهارت و دانش شغلی ، ثبات رویه در انجام امور و نهایتاً انعطاف پذیری می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق، توجه بیشتر به عواملی که بیشتر مدنظر کارکنان است از جمله؛ توجه به امنیت شغلی، ایجاد اعتماد متقابل بین کارمند و مدیر، آموزش مهارت حل مسئله، همکاری و مشارکت، رعایت اصول اخلاقی و اجتماعی در جهت اثرگذاری بیشتر و کمک در امر ارزیابی کارکنان پیشنهاد می گردد.