اثربخشی برنامه آموزش شادی بر میزان نشانه های افسردگی و عزت نفس کودکان مقطع ابتدایی شهر اصفهان

با توجه به این که کودکان با عزت نفس پایین مستعد ابتلا به افسردگی هستند و از طرفی علائم افسردگی بر کیفیت زندگی، عملکرد تحصیلی و کارکرد اجتماعی آن ها تأثیر گذار است، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه آموزش شادی بر میزان نشانه های افسردگی و عزت نفس کودکان انجام شد. طرح پژوهش، تجربی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان مقطع چهارم و پنجم ابتدایی شهر اصفهان در سال 1391 بود. نمونه، 30 نفر از دانش آموزان این مقطع تحصیلی بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند. از این تعداد 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه افسردگی کودکان (cdi) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (rss) استفاده شد. والدین در 7 جلسه، آموزش گروهی براساس دستورالعمل "برمن"، جهت افزایش شادی کودکان شان و کودکان نیز در 5 جلسه، آموزش گروهی شامل فعالیت های لذت بخش را دریافت نمودند. در پایان جلسات، به منظور سنجش میزان نشانه های افسردگی و عزت نفس پس آزمون انجام گرفت. یک ماه بعد نیز به منظور بررسی پایدار بودن اثربخشی آموزش، پیگیری به عمل آمد. در پایان داده ها از طریق آمار توصیفی و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد، برنامه آموزش شادی بر میزان نشانه های افسردگی و چهار بعد آن (خلق منفی، مشکلات بین فردی، فقدان لذت و عزت نفس منفی) در مرحله پس آزمون (05/0p<) و پیگیری (05/0p<) اثرات معنی داری داشته و میزان افسردگی و ابعاد آن را کاهش داده است. در حالی که بر بعد ناکارآمدی تآثیر معناداری نداشته است (05/0p>). این برنامه همچنین بر میزان عزت نفس کودکان در مرحله پس آزمون (05/0p<) و پیگیری (05/0p<) اثرات معنی داری داشته و میزان عزت نفس را افزایش داده است.