بررسی عوامل موثربر بکارگیری دانش در سازمانها: مطالعه موردی شهرداری رشت

دانش بزرگترین دارایی قرن بیستم برای شرکتها محسوب می شود. امروزه مدیران به طور فزاینده ای به دانش به عنوان مهمترین منبع توجه می کنند. دانش نوعی جریان سرمایه نیز محسوب می شود. استفاده از دانش نیز در حال گسترش می باشد. از یک سو، دانش عنصر بسیار مهم در مدیریت در نظر گرفته می شود، از سویی دیگر بکارگیری مدیریت دانش با مشکلات و موانعی روبرو است. این مشکلات و موانع در هر سازمان احتمالا متفاوت از سازمان دیگر است. به طور کلی موانع بکارگیری دانش در این تحقیق به 4 دسته کلی تقسیم می شود: عوامل فردی، عوامل اجتماعی، عوامل سازمانی و عوامل مربوط به خصوصیات دانش. هر یک از این قسمتها به زیر مجموعه هایی نیز تقسیم شده است. فرض کردیم که این عوامل با بکارگیری دانش در سازمان رابطه معنی داری دارند و از کارکنان شهرداری در شهررشت خواسته شد تا پرسشنامه این تحقیق را تکمیل نمایند. در مرحله اول بین 4 عامل فردی ، اجتماعی ، سازمانی ، خصوصیات دانش وبکارگیری دانش علی رغم آنکه در تحلیل همبستگی انجام شده رابطه معنی داری بوجود آمد اما در مرحله دوم به منظور بررسی میزان تاثیر عوامل بر بکارگیری دانش از تحلیل رگرسیون استفاده شد و نتایج بدست آمده نشان داد که عوامل فردی و سازمانی تاثیر مثبتی در بکارگیری دانش داشته اند ولی عوامل اجتماعی و عوامل مربوط به خصوصیات دانش تاثیر بسزایی در بکارگیری دانش ندارند. در ضمن برای رتبه بندی زیر فاکتورها و متغیرهای عوامل موثر در بکارگیری دانش از آزمون فریدمن استفاده شد که به ترتیب اولویتها شامل نگرش، اعتماد ، انگیزش ، شکاف بین آگاهی و دانش ، بروکراسی ، عوامل شغلی، عوامل مدیریتی و درجه نهان بودن دانش می باشند.