بررسی اثر بخش آموزش خانواده سیستمی بر مدل فرایند و محتوا بر نیمرخ روانشناختی خانواده های دارای کودک عقب مانده ذهنی

چکیده : هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر آموزش خانواده بر نیم رخ روانشناختی خانواده های دارای کودک عقب مانده ذهنی می باشد. در این پژوهش از روش آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل و گمارش تصادفی استفاده شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 30 نفر از والدین دانش آموزان عقب مانده ذهنی انتخاب و در دوگروه آزمایش و گواه به شیوه تصادفی گماشته شدند. برای بررسی نیم رخ روانی خانواده استفاده شد. سپس آموزش به مدت 10 جلسه 2 ساعته براساس خرده مقیاس های فرآیند خانواده شامل مهارت تصمیم گیری و حل مسئله، مهارت ارتباطی، انسجام و احترام و مهارت مقابله برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. پس از آموزش، پس آزمون از هر دو گروه کنترل و آزمایش به عمل آمده داده های بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا)، آزمون t مستقل در محیط نرم افزار spss استفاده شد. یافته های بدست آمده نشان داد که آموزش خانواده براساس مدل فرآیند محتوا باعث بهبود نیم رخ روانشناختی و کنش های خانواده های دارای کودک عقب مانده ذهنی می شود. واژه های کلیدی : آموزش مهارت برقراری روابط خانواده، نیم رخ روان شناختی خانواده ها، کودک عقب مانده ذهنی