تاثیر پاکلوبوترازول بر برخی آنزیم های دخیل در سیستم آنتی اکسیدانی انگور سلطانی

آسیب های فیزیولوژیک در گیاهان تحت تنش را می توان ناشی از تولید رادیکال های فعال و مخرب اکسیژن دانست. پاکلوبوترازول در سطح بیوشیمیایی با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی به طور موثری باعث غیر فعال کردن رادیکال های آزاد می شود و به گیاه کمک می کند تا در مواجه با شرایط نامساعد محیطی بهتر عمل کند. بنابراین پژوهشی در جهت فعالیت آنزیم های دارای خاصیت آنتی اکسیدانی در برگ های انگور رقم سلطانی در سال 1391-1390 انجام شد. این آزمایش در گلخانه مرکز تحقیقاتی خلعت پوشان روی درختچه های یکساله انگور رقم سلطانی کاشته شده در گلدان های پلاستیکی محتوی پرلایت انجام شد و تیمار پاکلوبوترازول در غلظت های 0 ، 50، 100، 150، 200، 250 و 300 میلی گرم بر لیتر استفاده شد و قالب طرح به صورت بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار بود. پس از یک ماه از اعمال تیمارها نمونه های برگی از گیاهان تهیه شد و نمونه های آنزیم از آن استخراج گردید و برای ارزیابی عملکرد آنزیم های دخیل در سیستم آنتی اکسیدانی گیاهان، فعالیت ویژه آنزیم های پراکسیداز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، سوپراکسیددیسموتاز، گلوتاتیون ردکتاز و پلی فنل اکسیداز بررسی شد و نتایج تجزیه واریانس نشان داد که پاکلوبوترازول تاثیر معنی داری بر فعالیت آنزیم های مورد بررسی داشت. بررسی آنزیم آسکوربات پراکسیداز نشان داد که با افزایش غلظت پاکلوبوترازول فعالیت آنزیم مذبور نیز آفزایش می یابد ولی در آنزیم گلوتاتیون-ردوکتاز استفاده از غلظت های بالاتر از 150 میلی گرم بر لیتر افزایش فعالیت نشان داد. در آنزیم کاتالاز در دو غلظت 250 و 300 میلی گرم بر لیتر افزایش فعالیت مشاهده شد . در آنزیم پراکسیداز غلظت های 200 و 250 میلی گرم بر لیتر افزایش فعالیت داشتند ولی در غلظت 300 میلی گرم بر لیتر کاهش یافتند. در مورد آنزیم سوپراکسید دیسموتاز غلظت های 150 و 200 میلی گرم بر لیتر افزایش فعالیت داشتند ولی غلظت 250 میلی گرم بر لیتر کاهش فعالیت را نشان داد و در آنزیم پلی فنل اکسیداز فقط در غلظت 300 میلی گرم بر لیتر افزایش فعالیت دیده شد.