بررسی اثر آموزش خودبخشودگی بر افزایش بهزیستی ذهنی مادران و بهبود عملکرد تحصیلی فرزندان آنها

چکیده هدف: پژوهش حاضربا هدف بررسی اثر آموزش خودبخشودگی بر افزایش بهزیستی ذهنی مادران و بهبود عملکرد تحصیلی فرزندان آنها انجام گرفت.روش این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود.جامعه ی پژوهش حاضر عبارت بودند از کلیه ی مادران و دانش آموزان دختر آنها، که در پایه ی اول دبیرستان در شهرکاشان، در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل بودند.روش نمونه گیری حاضر با استفاده از روش تصادفی ساده بود.به این ترتیب که پس از مراجعه به اداره آموزش و پرورش کاشان،یک دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب و پس از آن پرسشنامه بهزیستی ذهنی(مقیاس عاطفه منفی و مثبت،رضایت از زندگی) در بین کلیه ی مادران دانش آموزان پایه ی اول توزیع گردید.از میان آنها 32 نفر از کسانی که در پرسشنامه نمرات پایین تری کسب نموده و دانش آموز آنها نیز دارای معدل متوسط به پایین در ترم یک سال تحصیلی بوده است، انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه هر کدام 16 نفر جایگزین شدند.به گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش خودبخشودگی ارائه گردید و گروه گواه هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. نتیجه:داده های آماری در دوسطح آمار توصیفی و استنباطی(کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج حاصل از تحلیل داده هانشان داد، که بین بهزیستی ذهنی مادران و نیز عملکرد تحصیلی گروه های مورد مطالعه، تفاوت معناداری وجود دارد و فرضیه های پژوهش ،مورد تایید قرار گرفت(05/0<p) . یافته ها:آموزش خودبخشودگی بر افزایش بهزیستی ذهنی مادران موثر بود.همچنین عملکرد تحصیلی دانش آموزانی که مادران آنها تحت آموزش خود بخشودگی قرار گرفته بودند، بالاتر از کسانی است که مادرانشان هیچ گونه آموزشی دریافت نکرده بودند. کلید واژه:خودبخشودگی، بهزیستی ذهنی، عملکرد تحصیلی.