بررسی رابطه هوش معنوی، خودشکوفایی و وجدان کاری معلمان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی هوش معنوی، خودشکوفایی و وجدان کاری معلمان مقطع ابتدایی ناحیه ی دو شهر زاهدان است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان دبستان های دولتی ناحیه 2 شهر زاهدان می باشد (950 ) و حجم نمونه آماری بر اساس جدول مورگان، 274 نفر می باشد، که به منظور انتخاب نمونه مورد نیاز از روش نمونه گیری تصادفی-طبقه ای استفاده شد. در این پژوهش، برای گردآوری داده ها، از ابزار پرسشنامه استفاده گردیده است و هوش معنوی بر اساس پرسشنامه خودگزارشی هوش معنوی کینگ (2008) مورد سنجش قرار گرفت و برای سنجش خودشکوفایی از پرسشنامه ی خودشکوفایی اسماعیل خانی، نجاریان و مهرابی زاده (1380) استفاده شده است و نیز وجدان کاری بر اساس پرسشنامه وجدان کاری موغلی (1383)، مورد سنجش قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها متناسب با سوال های پژوهش از روش آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی، آزمون t مستقل، رگرسیون چند متغیره (گام به گام و اینتر) و تحلیل واریانس یک طرفه(anova) ) استفاده شده است. یافته های توصیفی پژوهش نشان می-دهد که بیشترین و کمترین میانگین در بین مولفه های هوش معنوی معلمان، به ترتیب مربوط به تفکر وجودی (52/16) و آگاهی متعالی (37/14) می باشد. نتایج همچنین حاکی از این است که میانگین خودشکوفایی بصورت معنی داری در سطح 99 درصد بالاتر از متوسط یعنی نمره 5/37 و نیز میانگین وجدان کاری بصورت معنی داری در سطح 99 درصد بالاتر از متوسط یعنی نمره 24 بوده است. تحلیل استنباطی داده ها نشان می دهد که بین هوش معنوی و مولفه های آن، خودشکوفایی و وجدان کاری معلمان در سطح 99 درصد رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که بین هوش معنوی، خودشکوفایی و وجدان کاری معلمان برحسب ویژگی های دموگرافی (جنسیت، سطح تحصیلات و سابقه ی-کاری) تفاوت معنی داری وجود ندارد ، بجز در تفکر وجودی معلمان که برحسب جنسیت و سابقه ی کاری تفاوت معنی داری مشاهده شده است.