ارتباط بین میزان برخورداری از صلاحیت حرفه ای با خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت معلمان ابتدایی شهرستان کرج

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین میزان برخورداری از صلاحیت های حرفه ای با انگیزش پیشرفت و خودکارآمدی عمومی در بین معلمان ابتدایی شهرستان کرج بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ میزان و درجه کنترل، میدانی و از لحاظ نحوه جمع آوری اطلاعات نیز از نوع تحقیقات توصیفی و غیرتجربی (غیرآزمایشی) است. جامعه این تحقیق شامل تمامی معلمان ابتدایی در نواحی مختلف شهرستان کرج و درسال تحصیلی 91-1390 بوده (3448 =n) که بر اساس فرمول کوکران، تعداد 260 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. دراین تحقیق از پرسشنامه های استاندارد سنجش صلاحیت حرفه ای، انگیزش پیشرفت و خود کارآمدی عمومی استفاده شد که روایی آن در تحقیقات علمی مختلف و همچنین نظارت اساتید و متخصصان تایید شده است. با تحلیل نتایج 30 نفر پیش آزمون، قابلیت اعتماد پرسشنامه از طریق محاسبه ی آلفای کرونباخ برای مولفه های مختلف (بالاتر از 7/0) در سطح مطلوب تأیید گردید. برای تجزیه وتحلیل آماری از روش ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین میزان برخورداری از صلاحیت حرفه ای و با متغیر های خودکارآمدی، انگیزش پیشرفت و سابقه ی تدریس معلمان ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از این بود که صلاحیت حرفه ای مردان وزنان با هم برابر بوده است. از سوی دیگردر میان سطوح مختلف تحصیلات معلمان تفاوت معنی داری از لحاظ صلاحیت حرفه ای مشاهده شد. در نهایت نتایج رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان داد که متغیر های خودکارآمدی، سابقه ی تدریس، انگیزش پیشرفت و سطح تحصیلات معلمان توانایی تبیین 53 درصد تغییرات متغیر وابسته ی صلاحیت حرفه ای را داشته اند.