کارایی های سیستم های دو مرحله ای با داده های فازی

تحلیل پوششی داده روشی است برای ارزیابی سیستم های تولیدی، عملکرد نهاد ها و دیگر فعالیتهای رایج در زمینه های مختلف، که در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. علت مقبولیت گسترد? روش تحلیل پوششی داده ها نسبت به سایر روشها امکان بررسی روابط پیچید? و اغلب نامعلوم بین چندین ورودی و چندین خروجی است که در این فعالیتها وجود دارد‎.‎ یک مشکل اساسی این روش این است که در این روش با هر سیستم به صورت یک جعب? سیاه رفتار می شود که یک دسته ورودی را برای تولید یک دسته خروجی مورد استفاده قرار می دهد و تأثیر عملیاتی که در طی فرآیند تولید روی ورودی ها انجام می گیرد تا خروجی های مورد نیاز تولید شود در اندازه گیری کارایی و ارزیابی سیستم در نظر گرفته نمی شود، در صورتی که بسیاری از سیستم های تولیدی در دنیای واقعی ترکیبی از دو مرحله در یک سیستم هستند، اندازه گیری کارایی سیستم بدون در نظر گرفتن تأثیر هر مرحله در کارایی موجب نتیجه گیری اشتباه می شود. از نکات دیگری که در دنیای واقعی موجود است مبهم بودن و غیر دقیق بودن داده های ورودی و خروجی مربوط به هر سیستم است که وقتی مشاهدات را به صورت فازی در نظر می گیریم این مشکل تا حدودی مرتفع می شود. در این پایان نامه تلاش شده برای اندازه گیری کارایی و ارزیابی هر سیستم تأثیر هر مرحله روی کارایی در نظر گرفته شود و همچنین سیستم ها را در حالی که مشاهدات به صورت فازی هستند مورد ارزیابی قرار دهیم، بر همین اساس در فصل اول مقدمه ای از منطق فازی را قرار دادیم و روابط روی مجموعه ها و اعداد فازی را بیان نمودیم، در فصل دوم تحلیل پوششی داده ها را معرفی کردیم و مدل های ‎$ccr$‎ و ‎$bcc$‎ را ارائه کردیم، در فصل سوم تحلیل پوششی داده های شبکه و ساختارهای موازی و سری را بیان نمودیم و مدل های رابطه ای مربوط به این ساختارها را مورد ارزیابی قرار دادیم و در نهایت در فصل چهارم کارایی سیستم های دو مرحله ای را در وضعیتهای عدم اطمینان، یعنی در محیط فازی، مورد بررسی قرار دادیم.