برسی فرایند اشباع حسگر مقاومتی گاز در حضور بخارهای الکلی

حسگرهای مقاومتی گاز، حسگرهای شیمیای هستند که در مواجهه با گازهای محیطی و در دماهای کاری بالا مقاومتشان تغیر می کند. این تغیر مقاومت با افزایش تراکم گاز هدف، تا حد معینی، افزایش میابد. افزایش تراکم به بیش از این مقدار تغیر چندانی در مقاومت حسگر ایجاد نمی کند. این تراکم، به عنوان تراکم اشباع حسگر در مواجهه با آن گاز هدف در نظر گرفته می شود. هدف این تحقیق پاسخ به این مسائل است: 1- اشباع حسگر مقاومتی در مواجهه با بخارهای الکلی (متانول، اتانول، پروپانول و...) در چه تراکمی از گاز هدف رخ می دهد و چه ارتباطی بین تراکم اشباع حسگر با افزایش وزن مولکولی گاز هدف وجود دارد؟ 2- آیا ارتباط حاصل با نحوه ی پایرولیز الکل ها در دماهای کاری حسگرها وجود دارد؟ طی یک کار صورت گرفته، نحوه اشباع حسگر گاز تاگوشی در مواجهه با بخارات الکلی مشاهده شد و این رفتار بر طبق دو مدل سازی زیر توجیه شد. الف) تجزیه الکل به اجزا سازنده ب ) مدلسازی بر اساس تجزیه واقعی هدف، مدل سازی نحوه واکنش بخارهای الکلی با حسگرهای مقاومتی گاز است. بدین منظور از روابط مربوط به تجزیه الکل ها در دمای کار حسگر، میزان پوشش سطح حسگر با اجزاء تجزیه ای و عناصر موجود در تجزیه واقعی محاسبه می شود. این معادلات به همراه شرط اشباع حسگر، می توانند رابطه ای برای تراکم اشباع حسگر حاصل نمایند.