ارتباط احساس خودکارآمدی و اضطراب کتابخانه ای دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

استفاده از کتابخانه در شناسایی، بازیابی و دسترسی به اطلاعات برای کاربران بسیار مهم است. برای برخی از دانشجویان ، کتابخانه ی دانشگاهی محل امنی برای انجام تحقیق و مطالعه به حساب می آید، اما برای برخی دیگر نشانه هایی از اضطراب را فراهم می آورد. تا کنون پژوهشهای گوناگونی درباره ی تأثیر عوامل مختلف بر اضطراب کتابخانه ای انجام شده است. پژوهش حاضر به مطالعه خودکارآمدی و اضطراب کتابخانه ای با توجه به متغیرهای جنسیت، مقطع تحصیلی، دانشکده و سال ورود می پردازد. روش تحقیق پیمایشی است. جامعه آماری، دانشجویان شش دانشکده دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین هستند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد و حجم نمونه شامل 402 نفر از دانشجویان محاسبه شد. ابزار پژوهش، مقیاس اضطراب کتابخانه ای باستیک است که پس از ویرایش و بومی سازی در قالب 52 گویه مورد استفاده قرار گرفت. برای سنجش خودکارآمدی از مقیاس خودکارآمدی شوارتزر که شامل 10 گویه است استفاده شد. بر اساس یافته ها بیشترین سطح اضطراب با 3/39 درصد مربوط به اضطراب ملایم است. بیشترین اضطراب مربوط به موانع منابع بوده و کمترین اضطراب نیز به موانع عاطفی اختصاص دارد. نتیجه آزمون خودکارآمدی نیز نشان می دهد که 9/ 63 درصد دانشجویان خودکارآمدی متوسط دارند. یافته ها نشان می دهد رابطه میان خودکارآمدی و اضطراب کتابخانه ای درهر دو گروه زنان و مردان دارای تفاوت معنی دار است. همبستگی نمرات خودکارآمدی و اضطراب کتابخانه-ای در مقطع کارشناسی معنی دار (009/0p=) است و در مقطع کارشناسی ارشد معنی دار (668/0p=) نیست. همچنین خودکارآمدی و اضطراب کتابخانه ای تنها در دانشکده فنی و مهندسی معنی دار (009/0p=) است و در سایر دانشکده ها تفاوت معنی داری (05/0p>) وجود ندارد. بین نمرات خودکارآمدی و اضطراب کتابخانه ای در سال سومی ها ارتباط معنی-دار (046/0p=) است و در مورد سایر ورودی ها رابطه معنی دار (05/0p>) وجود ندارد. واژه های کلیدی: اضطراب کتابخانه ای، خودکارآمدی، کتابخانه دانشگاهی، مقیاس باستیک