ارزیابی کارآیی نسبی مراکز آموزش فنی و حرفه ای استان یزد رویکرد کارت امتیاز متوازن (bsc) و تحلیل پوششی داده ها (dea)

چکیده : ارزیابی عملکرد نقش مهمی در تعیین نارساییها و مشکلات سازمانها ایفا می نماید، از جمله آموزش های فنی وحرفه ای که هزینه های زیادی را در کشورهای مختلف به خود اختصاص داده اند. این پژوهش در صدد توسعه یک چارچوب مفهومی است که به ارزیابی مراکز آموزش فنی وحرفه ای در چند منظر کمک می کند. سطح کارایی معیار خوبی برای درک چگونگی مصرف منابع در مراکز آموزش فنی وحرفه ای است. در این مطالعه، کارایی نسبی 13 مرکز آموزش فنی وحرفه ای استان یزد در سال 1389، با استفاده از رویکرد ترکیبی کارت امتیازی متوازن و تحلیل پوششی داده ها محاسبه شده است. کارت امتیازی متوازن ابزاری است برای طراحی شاخص های ارزیابی عملکرد در چهار منظر ( مالی، مشتری، فرایندهای داخلی ، رشد ویادگیری) و تحلیل پوششی داده ها نیز یک تکنیک نا پارامتریک است که به عنوان مهمترین ابزار مدیریتی برای ارزیابی کارایی نسبی و رتبه بندی واحدها بکار می رود. بر این اساس تنها، مرکز صدوق در هر چهار منظر bsc دارای کارایی یک بوده و مرکز تفت با کارایی 592/ . کمترین کارایی را داشته است. امتیاز عملکرد کل مراکز نیز در منظر مالی869/ . ، مشتری 848/ . ، فرایندهای داخلی 763/ . و رشدو یادگیری 733/ . بوده است. استفاده از رویکرد ترکیبیbsc و dea در این پژوهش به شناسایی بخش هایی که برای بهبود عملکرد سازمانی ضروری است، کمک نموده و فرصت هایی را برای یادگیری دوطرفه بین واحدها فراهم می کند. همچنین با انجام این پژوهش ، مجموعه ای از پیشنهادها در رابطه با کاربرد موفقیت آمیز ادغام dea وbsc ، به منظور بهبود مستمر فرایند یادگیری با ارائه راه حل هایی برای افزایش سطح کیفی عملکرد واحدهای ناکارا و تعیین اندازه بهینه مراکز در هر چهار منظر، ارائه می گردد . واژه های کلیدی: ارزیابی عملکرد، کارایی، کارت امتیازی متوازن، تحلیل پوششی داده ها، سازمان آموزش فنی و حرفه ای