بهینه سازی هیدرولیز اسیدی برگ نخل خرما به منظور تولید بیواتانول

جهان نیازمند منابع جدید انرژی است تا برای نیازهای اساسی خود در زمینه اقتصاد، حمل و نقل و مسائل زیست محیطی پاسخی بیابد. ظرف 150 سال گذشته، فعالیت انسان اثرات مخربی همچون افزایش گازهای گلخانه ای به همراه داشته است. از طرف دیگر افزایش روز افزون بهای سوخت های فسیلی محدودیت هایی در مصرف انرژی ایجاد کرده است. یکی از راه های مقابله با این مشکلات استفاده از انرژی تجدید پذیر بیواتانول است. در روش های صنعتی تولید بیواتانول بیشتر از ذرت و نیشکر به عنوان ماده خام اولیه استفاده می شود. برای رسیدن به یک انرژی ارزان تر، می توان از مواد لیگنوسلولزی به عنوان منبع استفاده کرد. برگ نخل خرما از پسماند های کشاورزی است که به علت فراوانی و قیمت پایین می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. در این پژوهش بهینه سازی تولید بیواتانول از برگ های دور ریز درخت خرما با اثر اسید سولفوریک و اسید کلریدریک در رقت های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه از غلظت های ????،???، ???، 5/12?، 25/6?، 125/3? و 56/1? اسید سولفوریک و اسید کلریدریک در دماهای 70، 100، 115 و 130 درجه سانتیگراد و زمان های 24 ساعت، 5 ساعت، 1 ساعت و 15 دقیقه به عنوان پیش مجاورسازی بر روی برگ های دور ریز نخل خرما استفاده گردید. در این پژوهش روش حجمی لیون – اینون برای اندازه گیری درصد قند استفاده شد. بالاترین درصد قند به دست آمده در گروه هیدرولیز شده با اسید سولفوریک 27% بود که در غلظت 125/3? اسید سولفوریک، دمای 130 درجه سانتیگراد و مدت زمان 15 دقیقه به دست آمد. بالاترین درصد قند به دست آمده در گروه مربوط به اسید کلریدریک 25% بود که در غلظت اسیدی 25/6?، دمای 115 درجه سانتیگراد و مدت زمان 15 دقیقه به دست آمد.