طراحی یک پروتکل امنیتی برای آموزش سیار جهت یادگیری زبان

یادگیری سیار کاربرد جدیدی در زمینه فن آوری بی سیم می باشد که امکان یادگیری در هر زمان و هر مکانی را فراهم می آورد. در زمینه آموزش زبان نیز سیستم یادگیری سیار می تواند نقش مهمی را ایفا کند؛ چراکه یادگیرندگان زبان قادر خواهند بود بدون محدودیت زمانی و مکانی به منابع آموزشی دسترسی داشته و به صورت درون خطی مورد سنجش واقع شوند. اما به دلیل ماهیت سیار بودن و نیز منابع محدود دستگاه های سیار، امنیت این سیستم ها مورد توجه قرار گرفته است. اطلاعات مربوط به ارزیابی، بازخورد، رکورد های یادگیرنده، آزمون ها و جواب آنها از اساسی ترین بخش های یادگیری سیار است که باید سرویس های امنیتی در قبال آنها اعمال شود. در این پایان نامه سیر توسعه شیوه های یادگیری تا رسیدن به آخرین حد آن یعنی یادگیری سیار بررسی شده و معرفی جامع و طبقه بندی کاملی از سیستم های یادگیری سیار ارایه شده است. کلیه رسانه های سیار از نسل های مختلف معرفی و از دیدگاه امنیتی مورد ارزیابی قرار گرفته اند و نیز به تشریح پروتکل ها و بستر نرم افزاری های موجود یادگیری سیار پرداخته شده است. در نهایت یک معماری جهت پیاده سازی یک سیستم یادگیری سیار پیشنهاد شده و یک مدل امنیتی طراحی شده است که نواقص امنیتی سیستم های پیشین را مرتفع می سازد. این پروتکل پیشنهادی، سرویس های امنیتی را برای مهم ترین بخش سیستم یادگیری سیار زبان یعنی آزمون درون خطی فراهم آورده و محدودیت های پردازشی و حافظه دستگاه های سیار و نیز سرعت و کارایی بالا را مورد توجه قرار داده است. روش تحقیق این پایان نامه بر اساس پیاده سازی های موجود از سیستم های یادگیری سیار مختلف بوده و پروتکل پیشنهادی مبتنی بر مدل سازی می باشد.